Het schiet alweer op

Zo richting de Rotterdam marathon. Er is de laatste tijd niet veel geschreven om dat er alleen maar getraind is. Sinds mijn laatste blogje is er 21 keer getraind met een totaal van 415 km wat dus prima is. Moet er zelfs bij vertellen dat er één week bij zat waarin slecht 1 keer werd getraind.

In die bewuste week zat nog een leuk Team RTZN activiteit. De teambus ondergaat aan de buiten kant een complete makeover.

Tante Toos krijgt een nieuwe kleur en wel oranje. Met vele vrijwilligers werd er in het weekend van 10 en 11 maart geschuurd en geschilderd en oude stickers verwijderd.De Hema Alblasserdam heeft ons ook dit keer weer geholpen. Nee geen Hema worsten maar wel verfbakjes, rolletjes en kwasten gesponsord natuurlijk onze dank hiervoor.Dit leverde de het onderstaande plaatje op na de eerste laklaag.Op 14 en 15 april zal het resterende verfwerk gedaan gaan worden tot die tijd train in gewoon verder.

vandaag nog wel even wezen kijken naar de Dwars Door Dord run, was weer en leuk weerzien met John, Ans en Monique, en Jacqueline, Hans en Gudy en ook Ronnie Duinkerken even gesproken. Voor de start ben ik alweer huiswaarts gegaan  maar kan wel vertellen dat er een PR is gelopen door onze Zeeuwse.

In de komende weken zal er een stuk meer geschreven gaan worden, er staan tenslotte leuke dingen op stapel, werkvakantie, Rdam marathon, Verkerkloop, Breakfastrun, Lenteloop, RoParun, en de Slachte marathon. Dus deze blog is echt niet dood en begraven. Tot snel.

Hé, ben je niets vergeten???

Dit was een van de meest opvallende opmerking die ik gehoord heb tijdens deze bijzondere Molentocht zo door de Alblasserwaard.

Waarom deze opmerking zou je denken, nou ik had mijn schaatsen thuis gelaten en besloten om deze tocht te gaan hardlopen op het ijs. Een week naar de Mid Winter Marathon vond ik 25 km wel voldoende.

Rond kwart voor negen liep ik naar de Alblasserdamse IJsclub waar een lange wacht rij stond voor de inschrijving. Even een kort gesprekje Arjan Maat en wat was het koud, rond de -8 gaf de meter aan.Start bewijs gehaald en zo begon de rit richting Kinderdijk, wat een prachtige vergezichten daar. Heerlijke zon maakt een hoop goed met deze kou. Het kwaliteit was prima om te lopen maar om te schaatsen was het niet overal echt mooi ijs.Bij het eerste stempel punt (13) zag ik Peter Stam van Alblasserdam Nieuws en diverse andere journalisten van ondermeer de NOS. Even met Peter staan praten en wat is deze kerel toch geweldig positief. Nadat hij een paar plaatjes schoot was het tijd om verder te gaan, stempel en op richting Alblasserdam.Net na de Kortlandse Brug was er weer een stempelpost (1). Het begon al knap druk te worden en een grote lint van schaatsers volgde de ideale lijn tussen de brede scheuren door. Onderweg met diverse mensen gesproken en natuurlijk hoorde ik nog steeds mensen roepen “hé schaatsen vergeten?”. Maar alle reactie waren even leuk.Bij de stempelpost in Oud Alblas (2) stond mijn teller op 11,6 km en zou nu terug moeten om zo de 25 km gedaan te hebben maar dat leek mij sterk. Dus gewoon doorgaan naar Bleskensgraaf (3) om nog maar een stempel te halen en daar besloot ik rechtsomkeer te maken naar de IJsclub van Alblasserdam.

Het wind tegen gedeelte had ik nu inmiddels gehad en terug met een heerlijk zonnetje erbij zie ik nog steeds duizenden schaatsers voorbij komen maar hardlopers geen één. Bij een koek en zopie tent een korte stop gemaakt om een Snicker te nuttigen want had nu wel trek gekregen.

 Heerlijk was het laatste stuk naar de ijsclub en na 26.5 kilometer was mijn doel bereikt en had ik dus ook een verdiende medaille.Binnen nog even gekletst met Piet en Marius even een broodje halve warme worst op om daarna in uitloop tempo naar huis te lopen. Super uitstapje op het ijs gehad, een aanrader.Ook was er ander goed nieuws te melden op RoPaRun gebied, er zijn weer een paar nieuwe sponsoren bij die Team 238 (Team RTZN) en ikloopdemarathon een warm hart toedragen.
Allereerst Denise Fotografie die geweldige bruidsreportage maakt maar ook leuke fotoshoots verzorgd.
Maar ook Maurich van Heart for Cars heeft zijn hart op de perfecte plaats en Lizet van Company Flex die zelf ook elk jaar een goede doel actie organiseert is weer van de partij. Iedereen bedankt voor jullie bijdrage.

Midden in de Winter Marathon.

Voor het eerst in mijn hardloop historie heb ik de eerste marathon van het jaar al gelopen. En wel een hele speciale, de Mid Winter Marathon in Apeldoorn.Via twitter waren de afgelopen dagen door de organisatie al tweetsquestions verstuurd met de vraag of mensen tips hadden wat te dragen of voorzorgsmaatregelen er gemaakt moesten worden voor de start. Duizend meningen maar toch grijp je er een paar kern puntjes uit en zo kwam ik zondag morgen rond 10.30 aan bij de sporthal Sprengeloo met een tas vol kleding.

Gelukkig was de tas gecoördineerd gepakt dus stond al vrij snel klaar om naar de Orpheus te gaan om de drinkflesjes in te leveren. Was wel even zoeken maar naar een paar keer vragen kon ik de flesjes beneden afgeven waar ik later ook Claudia en Arnold tref.

Op naar het startvak en we stonden lekker ruim, ik wist dat er vele bekende bloggers vertegenwoordig waren maar heb uiteindelijk alleen John en Kees gezien voor de rest niemand in het startvak.

Twaalf uur, time to go. Zo gingen we weer op pad voor de volle 42195 meter, al snel was het tempo bepaald en liepen iets te snel. Nadat we de bebouwde kom verlaten hadden kwamen we in een mooi natuurgebied even in de bossen gevolgd door een groot heide gebied. Vals plat zat er diverse keren in en dit kon je dan ook best goed voelen, maar wat omhoog gaat gaat ook weer naar beneden.

We liepen al keuvelend verdomd makkelijk en kwamen onderweg Jolanda en Marco tegen die als toeschouwer de kou trotseren in zowel de eerste ronde als de tweede ronde. We zijn zelfs even gestopt bij het tweede weerzien, even een knuffelmoment met Marco en heel kort praatje en weer door, door naar de welbekende eindstreep.

Tot kilometer 40 ging het echt top, natuurlijk zat er hiervoor wel een klein dipmomentje maar dat mocht geen naam hebben. Nee bij kilometer punt 40 stond de man met de hamer om even mijn hamstrings te testen.Jawel daar was hij dan weer, die verdomde kramp. Moest weer eens spelen met de rollende spieren en Claudia hielp mijn prima om toch snel weer aan te zetten. Zo werd het geluid van de spiekerman steeds luider en liepen we de laatste meters weer in een goed tempo naar de eindstreep waar de tijd kwam stil te staan op 3.41.38.

Met een goed gevoel passeerde we de eindstreep en kregen een warme deken om. Paar meter verder werd de mooie medaille omgehangen. Nog even een paar warme bakjes thee op en zo liepen het finishvak uit. Claudia had Arnold al gespot. Snel afscheid genomen want zo wandelend was het nu best koud.
Jammer van de kramp want er had echt iets meer in kunnen zitten, maar we waren sneller dan de 3.45 en het voelt goed. De aangenaamste verrassing volgde later toen ik hoorde dat Claudia 2de was geworden in haar leeftijd categorie, dit was de kers op de taart.
Complimenten voor de organisatie, parcours sneeuw vrij, drankposten goed geregeld en transport van en naar sporthal top. Op naar marathon 15

Weer open na 5 maanden.

Normaal wanneer ik vertrek vanuit huis loop ik via de Kortlandse brug de polder in, vanaf dag één was dit de gewoonte. Maar sinds medio september kon dit niet meer want deze brug werd vervangen door een nieuwe.En zo kon ik dit weekend weer over de Kortlandse brug die geheel vernieuwd is en ook een stuk breder is geworden.Vorig weekend heb ik 2 leuke trainingen gedaan en wilde deze week in het buitenland lopen. Vaak wordt er via twitter gezegd “zit je weer eens in een warm oort!!!!” Nou ditmaal was het andere koek.Ik zat in Gdansk waar het behoorlijk koud was en het ook van tijd tot tijd best sneeuwde. En helaas ontbrak mij de tijd om bij daglicht te lopen en in de avond en onder deze omstandigheden leek het mij beter om het niet te doen.
Oke dan maar weer een weekend training, iets minder kilometers als vorig weekend maar met 15 gisteren en 21 vandaag vond ik het prima om nu af te bouwen naar volgende week zondag.
Op naar de Mid Winter Marathon, ben er klaar voor hoor. Ben benieuwd hoe het weerbeeld zal zijn, wordt het een zomerse outfit of moeten we de potten vaseline en lippen balsem meenemen!!!!

Rustig begin maar het loopt lekker.

We zijn al weer even begonnen in het nieuwe jaar en het gaat gewoon lekker zijn gang. De trainingen worden goed volbracht en heb er al weer een mooie dertiger tussen zitten. En dat moet natuurlijk wel zo richting de Mid Winter marathon.Ook draaien we met ons RoPaRun team al weer lekker, diverse sponsoren zijn er inmiddels al gevonden en ook de organisatie van de andere acties zijn ook in volle gang.  
Even een kort overzicht van de sponsors 2012 via ikloopdemarathon en natuurlijk staan ze ook op http://www.rtzn.nl : Belder Metaal Handel, Sam Zonwering, Cultureel Centrum Landvast,   Pons en Velthuizen schilder- en totaalonderhoud, Alles in Balans, Wensveen, Rijopleiding Johan v/d Horst,  Bo-Ass Financiële diensten,  Hema Alblasserdam, Cees den Breejen woningstoffering, Adm Kantoor H. de Boer, Maat Transport en Het Rijwielhuis.Afgelopen zaterdag was er ook weer de eerste trainingsloop van ons team, samen met de fietsers zijn we op uitnodiging van Timo een ronde wezen lopen/fietsen in de omgeving van Arnhem. Heel gezellig en na afloop een heerlijke broodmaaltijd met tomatensoep!!!Tot slot ben ik weer even op reis geweest, voor de derde of vierde keer heb ik een bezoek gebracht aan Gibraltar. Wilde er graag even lopen maar wist niet of er ruimte was. Helaas niet want toen ik me net in de trainingsoutfit had gehesen kreeg ik een belletje dat ik een half uur later opgehaald zou worden en dan met een loungebootje naar het probleem bootje zou gaan.  En uiteindelijk kwam ik om 22.00 weer terug in het hotel, probleem opgelost en niet gelopen.  Op naar de volgende keer maar weer.

Van 2011 weer naar 2012

Echt een groot verhaal hoef ik eigenlijk niet te maken maar 2011 was een geweldig mooi loop jaar.

Schoorl was de het eerste evenement van jaar. De 30 km was wederom de afstand en de avond ervoor nog even heerlijk een pasta maaltijd gehad met mijn RoParun team leden 238.

De 30 kilometer was een mooie PR, ook de enigste van het jaar maar zeker niet minder mooi.

Ik had mijn pijlen gezet op de Rotterdam marathon, dit keer zonder schema’s vooraf en zonder konijn als hulp. Nee ik moest het zelf doen. Doelstelling was om hem in 3.30 te lopen maar het was te mooi weer en na 28 kilometer was het bijstellen. Eindresultaat was 3.45.22 en mag tevreden zijn.

Maandje later staat er wederom een marathon voor de deur, dit maal de Leidse marathon samen met de Beerin van NVP. Verzamelen in de kerk, kletsen, fotomoment en drankflesjes inleveren. Dat laatste was een fiasco want onze flesjes hebben we nooit meer terug gezien onderweg.

Maar het was een mooie ronde die twee keer gedaan diende te worden en zo kwam ik binnen in een tijd van 3.47.59 en kreeg een pracht medaille die ik nog niet in mijn verzameling had.

Een ander pracht evenement is er een voor het leven, jawel de RoPaRun. Ooit heeft iemand mij verteld dat dit echt iets voor mij zou zijn. Ze had gelijk want het was een pracht ervaring. Niet alleen de RoParun maar ook de voorbereidingen die we gedeeld hebben met ons team.

Saamhorigheid, bereidheid, gezelligheid en collectiviteit behoren toe aan team 238 met als resultaat 10.000 euro voor de stichting. Ondanks dat ik er sceptisch over was in de voorgaande jaren ben ik erg blij om deel uit te maken van dit team. In middels zijn de voorbereidingen alweer in volle gang en zijn de doelstellingen mooi en komen de donatie al weer binnen.

Ook zat er nog een andere kleine wedstrijd tussen dit jaar, de Lenteloop, gezellig met Broeder John gedaan. Hier wilde ik een mooie PR lopen maar blies me in de eerste kilometer al op en een slopende 15 km tot gevolg. Maar wel leuk weerzien van een Broeder.

Oktober stond er niets gepland tot ik zag dat het tijdens de Zeeuwse kust marathon wel heel mooi weer werd en ik de avond ervoor nog een start bewijs kon regelen. Van Richard naar Jeroen. Aan de start stond ik met diverse bekenden waaronder ook de Beerin en Martine. Met hun ben ik samen opgelopen en Martine ging er later van tussen. Dus nogmaals met de Beerin gelopen, ons tempo is redelijk gelijk opgaand en we kunnen tijdens deze tocht geregeld elkaar helpen al heb ik veel meer hulp nodig want de krampen in mijn kuiten waren niet gering. Na jawel 4.52 en een beetje was het mooi geweest en kwam er weer een nieuwe medaille bij.

November, de Berenloop. De thuisbasis waar de Beerin haar bijnaam aan te danken heeft. Samen hebben we hier een mooi marathon gelopen en heeft zij mij veel verteld over het eiland Terschelling. De laatste kilometer over de rode loper zal ik mij nog lang herinneren. Wat een feest en wat een geniet moment daar om te lopen zeg. Was een geweldige dag om daar te mogen zijn.

December, jawel er komt een einde aan de marathon reeks 2011. De laatste die ik al vroeg dit jaar in mijn kalender had staan was de Sparkmarathon. Deze marathon was er een door de polder met aan het begin een onweersbui met een berg hagel waar je U tegen kon zeggen. Maar hierna liepen we in pracht weer. We, jawel ook de Beerin had zich nog ingeschreven en zo liepen we met de Pacergroep van 3.45. De Pacergroep leek wel een bloggers groep want vele bekende liepen hierin. In de laatste kilometer moest ik lossen maar kwam toch in een mooie tijd van 3.46.22 binnen.

Zo werd een kort verhaal toch best lang want lopen doe je niet alleen met je benen, maar ook met je hart. Een andere PR is dan ook dat ik vijf marathons heb gelopen dit jaar, tuurlijk ken het nog vele malen gekker. Eens kijken of ik in 2012 nog een paar mooie marathons kan lopen, weet het wel zeker dat ze er komen. Waar, jullie gaan het lezen.

tot slot

sportvatsen, wie is er niet groot mee geworden

De week na de Sparkmarathon is uitermate rustig verlopen. Echt veel klachten waren er niet alleen werkte de kuit nog niet echt mee, bezoek fysio was een onverwachts bezoek maar Hans, bedankt dat ik even langs kon komen.

Dus deze week was er een zonder sport en alle voorbereidingen treffen voor een weekend sportvatsen. Over sportvatsen gesproken, ik heb me verbaasd over het sportvatsen, sportvasten en bietensap kuur. Op twitter werd er veel over gesproken en blogjes werden er aan besteed.

Ook ik heb mijn mening het en der geventileerd en ben sterk van mening dat ik het beste om kan gaan met sportvatsen.

De planning voor 2012 is alweer in volle gang en we gaan er weer voor, diverse mooie marathons staan op de planning. Tijd is niet meer zo belangrijk maar wil gewoon meer van de omgeving genieten. Natuurlijk zal ik dan toch een beetje aangepast sportvatsen en me netjes gedragen.

Ik bedacht mij net om even te gaan zoeken naar plaatjes en dacht laat ik een kijken of er sportvats plaatjes zijn via Google, nope niet te vinden maar er waren toch vele plaatjes gelinkt aan mijn blog, raar want zoveel gebruik ik het woord sportvatsen niet, oke in vergelijking met sportvasten tja, groot contrast.

Maar al om al heb ik in dit blogje het woord sportvats(en) alweer tien keer gebruikt. Zo genoeg onzin geschreven zo op kerstavond en hierbij En geniet allemaal van de mooiste sportvats momenten anno 2011, btw vond trouwens wel dat dit woord toegevoegd had mogen worden in de Dikke van Dale, past toch goed bij de bedrijfspoedel en wordfeuden.

Nummer 5 dit jaar, de Sparkmarathon.

De voorbij weken gingen de trainingen goed tot vorige week zondag, na 17 km voelde ik plots weer iets in mijn kuit.

Ging in de week voorafgaande aan de Spijkmarathon toch in de hold. Op dinsdag een bezoek gebracht aan Marleen van Handen en Voeten werk die mijn kuiten weer onder handen heeft genomen.

Vrijdag avond de eerste training deze week en het was de bedoeling om rond de 40 minuten te gaan lopen. Het ging redelijk goed alleen wederom mijn kuit die weer irritatie geeft, het geeft mijn voor het eerst een beangstigend gevoel. Maar we gaan er positief tegen aan, snelheid zal rustig aan worden.Dus gisteren was het zover, de Sparkmarathon in Spijkenisse. Tas weer gepakt en op tijd ernaartoe om de flesjes in te leveren. Bij aankomst was de Beerin Claudia er al en samen liepen we naar binnen waar we binnen de kortste keren waren daar Richard, Mo, Jan, Pim en Yvonne, Gerard, Hans en Gudy, Ton, Bjorn, Jan, Cock, Frank en wie ik mogelijk nog vergeten ben (sorry).

Samen met de Beerin de flesjes beesten drank ingeleverd en omgekleed en kuiten nog maar een keer ingesmeerd om tegen elf uur aan de start te staan. Natuurlijk gingen Claudia en ik voor een tijd binnen de vier uur en hadden als richtlijn 3.45. Gezien het weerbeeld kozen we ervoor om met de pacers (Mo en Jan) van 3.45 mee te gaan zodat we niet naar de tijd hoefde te kijken en in de luwte van de wind te lopen.

Na het start schot sloten wij netjes aan in onze groep en na 3 kilometer stond de eerste bui ons op te wachten. Gitzwarte lucht en al snel de eerste bliksem, ach de donder duurde nog lang dus geen nood. Daarna begon het te hagelen, grote korrels witte Venz met ijssmaak naturel. De tweede en de derde bliksem licht onmiddellijk gevolgd door harde donderslagen brachten ons toch onder lichte spanning. Zeker als je ook nog onder een paar hoogspanningsmasten door loop werkt dat op je gevoel.Wat er daarna is gebeurde hadden wij in onze stoutste dromen niet kunnen geloven vandaag, het werd droog voor de rest van de marathon. Na zeven km moest ik voor de eerste keer afhaken uit de groep, een blaas zo groot als een skippybal moest geleegd worden. Het gezeik was begonnen want nog twee keer daarop volgend moest er een sanitaire noodstop gemaakt worden en moest ik een achterstand inlopen. Maar het ging super zo, kon elke keer weer aanklampen. De Beerin had vandaag ook weer geen enkele moeite om het tempo te volgenNa 30 km zagen we onze Roparun team lid Ray op de fiets verschijnen, even hallo en snel verder met Ray bij ons. Even bijkletsen en Ray verdwijnt van het parkoers om andere lopers niet in de weg te fietsen.En zo gaan we richting de eindstreep, mijn stem wordt weer eens zachter, mijn handen vertellen hoe het gaat en bij km 40 moet ik lossen maar de Beerin had een pracht ander idee, ze zag twee dames voor zich uit lopen en bedacht zich geen seconde, benen voelen goed, mind is goed I WILL GET THEM. En dat geschiede, sterker nog een derde vrouw werd ook ingerekend en zo liep zij een pracht tijd en ploeterde ik samen met Ray naar de eindstreep toe met een mooie tijd.

Over de eindstreep was het even nakletsen met bekende en daarna wilde ik snel naar binnen, had het koud en trek. Toen we in de buiten tent kwamen zagen we mensen met een lekker zak friet zitten, pling dit is een mooi moment om te sportvatsen dus werden de Beerin en Leeuw getrakteerd door Vosje Ray op een lekker zak friet.Na de douche nog even op de massage tafel gelegen maar uit ervaring weet ik dat als iemand goed bedoelt mijn kuit gaat masseren dat er plots uit diverse hoeken kramp verschijnt. Dus snel van de tafel af. Heb genoten van deze geweldige dag en marathon en wil zowel Mo als Jan v/d Erve bedanken voor hun medewerking.  Het was weer een leuk weerzien van vrienden en bekende. Het is mooi geweest voor dit jaar.

(Nog) Twee weken

Twee weken zijn er weer voorbij. Niet veel schokkende zaken in aanloop (twee weken) naar de Spark marathon.De trainingen gingen best lekker en ook zat er een buitenland tripje in. Barcelona was een dag tripje, smorgens vroeg vertrekken en laat in de avond thuis en dit keer zonder enige vorm van mist maar het was een leuke vermoeiende dag maar des te beter geslapen die nacht.Vorige week zondag zat er een lange duurloop in 30 km, na één km voelde ik toch een irritatie in mijn rechter kuit, was nog niet zo schokkend dus besloot gewoon in rustig tempo door te gaan en heb netjes de afstand volbracht.

Na thuis komst en wat rust voelde het niet beter aan. Het baarde me zorgen dus de dagen erna rust genomen en afgelopen donderdag weer een test gedaan.

De test was kijken of ik zonder pijn kon lopen want dat was weg. Je bent dan altijd een beetje bang maar gelukkig ongegrond want na 55 minuten had ik de t10 km gedaan en voelde me best blij.Vrijdag voelde ik totaal geen reactie en zaterdag toch rustdag gehouden. Maar vandaag wilde ik toch weer even opzoek gaan naar de grote zilver reiger en heb er drie gespot vandaag. Iets over achten weer richting de polders waar ik netjes en totaal pijnvrij de 21 km heb gelopen

Dus alles gaat lekker en Spijkenisse, ik kom eraan hoor. Op naar de laatste marathon van 2011, nummer 5 officieel en voor mij de meeste marathons in één jaar tot op heden. Kijken of 2012 een nieuw record zal opleveren, lijkt me leuk.

De week van de kleine wereld,

Afgelopen zondag avond vertrok ik richting Portugal. Had in de avond een vlucht dus na het vroege avond eten vertrokken richting Schiphol.

Boarding tijd was prima maar toen we allemaal zaten kwam het bericht dat de vluchten vertraging opliep vanwege opkomende mist, de start van de kleine wereld. Dus wat doe je dan in de tussentijd,….. gezellig kletsen.

Maar een kleine 35 minuten later konden we toch vertrekken om uiteindelijk 3 uur later te landen op het vliegveld van Lissabon. Het weer was trouwens bar en boos en de landing was er een die ik nog niet eerder had mee gemaakt ondanks de vele vluchten.Op naar het hotel en snel slapen. De volgende dag naar het bootje geweest en tussen de buien door mijn werkzaam heden kunnen volbrengen. Dinsdag had ik mooi de ruimte om te lopen alvorens weer terug te vliegen naar Nederland.

Dus s,morgens vroeg even de nieuwe Nikies aan en de route uitgestippeld en zo vertrok ik. Ik dacht dat ik de goeie route had genomen maar na de eerste 500 meter was ik al verloren. Maar gewoon netjes richting het centrum van Setubal en zo richting het strand.Op het strand kwam ik een tentoonstelling tegen, we kennen de beschilderde koeien, olifanten en nu voeg ik daar de dolfijnen aan toe. Op de weg terug volgde ik de herkenningpunten netjes tot dat ik bijna bij het hotel was en het spoor bijster was.

Dus 3 kilometer extra rond getoerd maar met het weerbeeld zat het goed, alleen na de start een hoos bui gehad daarna droog.  Rond de middag weer richting vliegveld om later weer terug naar Adam te vliegen, ook nu was er vertraging vanwege en wederom niet vroeg thuis.Donderdag training was ook in de mist en mijn vrijdag training ging de mist in. Zondag wilde ik graag een lange duurloop doen. Zoals zo vaak ging ik lekker vroeg op pad, ach half acht is niet echt vroeg.

Maar goed, in mijn kanarie gele shirt stapte ik naar buiten en  aanschouwde de kleine wereld. Ik vertrok en na ongeveer 300 meter bedacht ik mezelf, “heb ik de garage deur dicht gedaan” dus even terug, maar had dus netjes alles afgesloten.

Na zeven km even gestopt en wat had ik een paar koude knuisten, had geen handschoenen meegenomen maar het was -2. Na 12 kilometer nog even gestopt om wat te drinken maar kon bijna het flesje niet leeg knijpen zo koud waren mijn handen, als mij een paar handschoenen waren aangereikt dan had ik ze echt aangetrokken.

Daarna werd de temperatuur wat warmer en kwam het gevoel weer terug. De wereld bleef ook na 25 km klein en toch heb ik niet alleen gelopen. Heb ook 5 grote zilver Reigers gespot die weer in grote getale te zien zijn.

Vanavond zou er een vergadering zijn van ons RoPaRun team RTZN en je kan het vast al raden, deze werd uitgesteld ivm de kleine wereld.

Klein Jaar terug maar ook vooruit lopend

Alweer een jaar terug stond ik op de loopband voor de Doe een Wens stichting. Samen met het team van Back to Vinyl hebben we een geweldige promo avond gehouden en ook meer dan 2000 euro opgehaald.Ook nu gaat het team van Back to Vinyl weer een pracht avond  organiseren en tegelijkertijd het goede doel steunen. Op 26 november staan de mannen weer paraat met de vinyl plaatjes in Landvast, een deel van de opbrengst komt ten goede van de Voedselbank Alblasserdam.Back to Vinyl is niet alleen back to vinyl, maar ook een avond waarin het een weerzien is van vrienden en bekende verpakt in een geweldige sfeer, I will be there.

Een kleine week terug was de Berenloop, en de trainingen zijn weer hervat. Met drie trainingen tot vandaag ben ik al weer aardig hersteld. Zonder er echt bij stil gestaan te hebben kwam ik tot de ontdekking dat mijn hardloop schoenen teveel asfalt hebben gezien en echt versleten waren.Of te wel, er moesten nieuwe gehaald worden, gisteren naar Runnerworld geweest en daar de Nike Lunarglide 3 aan laten meten. Vandaag een training gedaan van 15 km met mijn eigen inlays erin. Niet geheel verstandig, want het voelde erg krap en moest geregeld even stoppen om mijn voeten beetje rust te geven zeg maar. Maar na 10 kilometer voelde het al beter. De komende week toch maar wat meters maken en zo werken we langzaam naar de volgende marathon toe.Vanavond vlieg ik weer voor een paar dagen richting het zuiden, maar het weer ziet er niet zo fraai uit.

Dit was er weer één, en wat voor één De Berenloop

Zaterdag avond laat de tas gepakt, flesjes drinken gevuld dosis zin zat al een week op de loer en kleding keuze was al gemaakt.

Zondagmorgen vroeg vertrokken richting Terschelling, Waar wij om kwart voor negen de afvaart hadden gereserveerd. Wij waren in dit geval Ines, Timo, Claudia en ik.

Omdat ik toch langs Nieuw Vennep kom hadden Claudia en ik afgesproken om met elkaar te rijden. Gezellig even bijkletsen. Rond zeven uur stond ik voor de deur en reden we in sneltreinvaart richting Terschelling. Maar hoe dichterbij we kwamen hoe bezorgder Claudia werd of we wel de boot op tijd zouden halen.

Haar bezorgdheid was niet onterecht want een file bij het parkeren, de sprint die daarop volgde, de buschauffeur die onmiddellijk weg reed konden niet voorkomen dat we de boot miste. Maar ruim op tijd kwamen we aan op het eiland wat in het teken stond van de Berenloop.Bij de vertrekhal had Timo zijn tafel neergezet waar Ines goed gemasseerd werd door hem, na de groet liepen wij naar de Brandaris waar we al snel Broeder John zagen maar ook Tiny en Frank en Gerard en vele andere bekenden. Na de start van de halve gingen we met ze allen naar het startvak van de hele marathon.

Startschot viel en daarna de toeter van de Brandaris en op weg voor de 42195 meter. Samen met de Beerin van 2008 liepen we richting Hoorn. Doel was van te voren al gesteld, eindtijd binnen de 4 uur.

Gezellig keuvelend liepen we met diverse groepjes mee maar telkens gingen we net iets sneller. Voorbij Oostereind liepen we langs het laatste woonhuis en gaan het natuurreservaat in. Heerlijk rustig en de zon probeerde zich een weg te banen door de wolken heen. Het tempo was ronduit goed, soms stond er een straf windje maar daar konden we goed mee leven. Met een tijd van 1.55 op de halve waren we dik tevreden, mooi buffertje en wie weet wat er nog in zou zitten.Op vele plekjes stond publiek en dat is erg gezellig, en zo konden wij ook gewoon blijven lachen. Er was zelfs publiek die dat opmerkten. Na 32 km liepen we het strand op, in vergelijking met de Zeeuwse Kust was dit naar onze mening een makkie, wind in de rug en gewoon doorlopen. Inmiddels haalden we ook al behoorlijk wat lopers in en waar de fotograaf stond zwaaide we er weer op los met een grote glimlach. Twee kilometer later gingen we alweer van het strand af om even een feestje te bouwen bij de drankpost daar waar de muziek van ACDC luid uit de boxen kwam. Even kleine drinkpauze en genieten van al die dansende en swingende vrijwilligers.

Dan de Longway, het laatste slotstuk van een bijzondere loop. Door de bossen en Claudia kreeg het heel even moeilijk maar herpakte zich razend snel met de gedachte dat na het bos Ramona op haar stond te wachten.

Een pracht moment na de Longway is het 41 km punt waar de naam van Claudia werd omgeroepen en dat zij een van de winnaressen was geweest van de Berenloop. Heel veel publiek in die laatste kilometer schreeuwden ons na de rodeloper, was het publiek mat dat maakte ik ze wel even wakker.Op de rodeloper liepen we samen breed lachend en genietend de laatste meters, wat een kippenvel moment, wat een geweldige marathon en wat een geweldige leuke dag en we hebben super gelopen. De tijd die we in gedachten hadden was gerealiseerd. Na afloop kwamen we John nog tegen die een pracht PR had gelopen. En alle 5 teamleden van RTZN waren tevreden met hun resultaten. Opfrissen, heerlijk een biertje op, lekker even wat gegeten en daarna vlug weer terug. Ik heb genoten.

Bosjes PRssss, maar ik niet.

Nadat de afgelopen nacht de klok een uur terug ging werden er plots tijden gelopen gelopen die zijn weerga niet kende. Tijdens de Droomtijdloop en Tiedkwiet werden er aan blok PRssss gelopen. Ik heb de nacht in gepaste rust doorgebracht  al ben ik wel heeeeel even wakker geweest.

Dus dacht ik, zou ik vandaag ook een snelle tijd lopen!!! Dus iets over zeven uur op pad voor 21 km. Het was heerlijk weer en nadat de zomer op de herfst leek lijkt het nu in de herfst een beetje zomers.  Maar schijn bedriegt, de bladeren vallen van de bomen dus het is herfst. De mooie kleurschakeringen geven een mooi landschap. De kilometers gingen lekker en zag na een kilometer of vijf de zon opkomen.
Iets anders dan al die andere lopers had ik al door dat er geen wonderbaarlijke tijd inzat maar ik heb dan wel lekker geslapen. Ten tijden dat ik dit blogje schrijf zie ik de ene naar de andere hardloper zeggen twusten en slaap lekker.

De laatste weken waren niet zo bijzonder te noemen, of toch wel. Op hardloop gebied heb ik netjes mijn trainingen gedaan.

Vorig weekend wilde ik 30 kilometer lopen maar er kwam een bootje tussen. Vrijdag avond vertrok ik toen  vanuit Kiel (De) door het kanaal naar de Waddenzee. We voeren via de Waddenzee naar de Noordzee en op zondag middag stapte ik weer van boord in de Rotterdamse haven. Was wel indrukwekkend om eens op een niet al te groot bootje mee te varen.

Voor de rest valt er mede te delen dat het RoParun team 238 weer begonnen is met het organiseren van evenementen in de aanloop naar de RoParun 2012 waaraan ik wederom zal deelnemen als loper.

Er zitten alweer leuke evenementen in pen waaronder twee sponsorlopen en een sponsordiner. Maar ook gaan we weer naar Schoorl waar we zoals al enkele jaren een pasta party organiseren de dag voor de Groet uit Schoorl run. Meer info is te vinden op www.rtzn.nl.

Nog een week en dan sta ik wederom aan de start voor een marathon, de vierde alweer dit jaar en daarbuiten heb ik ook een marathon gelopen als training. Ik heb er alweer zin in, het is de eerste keer voor mij dat ik de Berenloop ga doen. De aankomende week rustig aandoen en morgen maar eens de warmte opzoeken voor een paar dagen.

Brrrrrrrr het wordt fris!!

Weer een week overview, het gaat weer lekker met lopen waarmee ik dus de fiets weer even aan de kant heb gezet.

Maandag een rustdag maar daar in tegen was dinsdag een echte buffel trainingsdag voor mij. Weer eens een interval en dit keer 14 x 400 meter. Er stond een kei harde wind en koos er voor om in de open vlakte 7 keer heen en weer te lopen. Eerst 400 tegenwind en 200 meter uitlopen en daarna weer omkeren om met wind in de rug mijn taak uit te voeren en dit ging best goed.

Woensdag was het echt miezerig buiten maar het weerhield me niet om even op pad te gaan, lukte prima al was ik toen ik thuis kwam doorweekt en kon ik de schoenen vullen met oud papier.

Donderdag was het tegenovergesteld qua weerbeeld en heb lekker gelopen. Planning was om vrijdag er 15 te pakken maar dat ging niet door. In de avond een smsje met de mededeling dat er een bootje in Barcelona aan zat te komen.En ja, vrijdag in de namiddag richting Barcelona en om 20.00 uur naar het hotel om daar mijn koffer te droppen en even op stap te gaan. Ik zat in het centrum van Barcelona dus op naar de Ramblas. Zelfs rond het tijdstip dat ik er kwam was het nog erg druk en waren er zelfs nog levende stambeelden te vinden en andere straat artiesten.

Na de wandel op een terrasje neergestreken en even lekker gegeten. De volgende morgen naar het bootje en om 13.15 vertrok ik alweer naar Nederland. Was leuk om er weer even te zijn geweest.Dan gisteren, al vroeg werd ik wakker en wilde een lange duurloop gaan doen. Sportkleding lag al klaar, kort en kort met lange sokken. En zo ging ik naar buiten en merkte dat het best fris was brrrrrrrr. Maar met de gedachte dat het mooi weer zou worden vond ik het wel goed zo.

Maar na 500 meter hoorde ik toch een raar geluid, een jonge dame stond haar auto ruiten te krabben. Het was dus echt fris, en dat heb ik gemerkt.Mijn vingers vonden het allerminst fijn en ik kon met goed fatsoen niet in mijn drank flesjes knijpen en ook veelvuldig even een plasstop moeten maken. Maar nadat de zon achter de horizon vandaan kroop en de maan zich weer verstopte kregen de vingers weer gevoel.

Heerlijk met de zon in mijn rug liep ik de laatste 12 km om uiteindelijk iets meer dan 150 minuten onderweg geweest te zijn. Dit was weer eens een ouderwetse trainingsweek.

Na thuiskomst de Marathon van Amsterdam gekeken maar wat een non publieke belangstelling is het daar toch. Doe mij maar gewoon de Rotterdam Marathon, daar is het altijd een feest met publiek.