Marathon Rotterdam 2013

Het verhaal was al lang geschreven maar nog niet gepost. Toch moet het natuurlijk geplaatst worden dus hier het verhaal

En daar gingen we weer, zou ik voor de 8^ste keer de eindstreep halen in Rotterdam???  Zaterdag middag startnummer opgehaald en het eerste wat mij opviel was het oranje shirtje, het mooiste shirtje ooit in mijn Rotterdam marathon leven. Fleurig en tot in detail mooi gemaakt. Maar goed, daar loop je nog geen marathon mee uit.

Nee met nieuwe mooie Nikies in Koninklijke blauw met Oranje bovenkant en veters daar moest het wel mee gaan lukken. In de aanloop naar deze dag had ik met Els (dorpsgenoot) afgesproken om samen op pad te gaan. Zij wilde graag rond de vier uur binnen zijn en dan het liefs 3:59:59.

Rond acht uur vertrokken we richting de stad en in de grote kleedruimte zag ik al snel wat bekende, de broers Piet en Henk, en John en Ans en Kitty. Hier na even naar de Doelstraat voor een ontmoeting met vele bekende waaronder Pim en Yvonne.  Na diverse knuffel momenten en groepsfoto was het tijd om het start vak in te gaan.

Het zou de eerste mooie zomerdag worden met temperaturen boven de 20 graden maar voor de start was daar weinig van de merken. Nou en daar was hij weer Lee, nee we lopen ook dit keer niet alleen. Knal en daar gaan we weer, in een grote menigte over de startlijn en proberen ons tempo te vinden. We liepen een stukje voor de 4 uur Pacer uit en vertelde tegen Els dat we gewoon proberen om de Pacer voor te blijven.

We liepen constant een tempo van rond de 5.35 de kilometer en er stond opvallend veel publiek langs de kanten. Bij de Slinge was het ook een drukte van jewelste en mij Ahoy stonden Pim en Yvonne weer. En kwamen we aan bij het 23 kilometer punt waarna ik een sanitaire stop moest maken. Ik zei tegen Els “ga maar door, ben zo weer terug” nou dat laatste was dus niet zo.

Ik voelde een blaar opkomen, en wanneer dat gebeurt gaan er irritante signalen naar je bovenkamer. Toch hield ik de moed erin en vlak bij de Blaak tunnel zagen Els en ik elkaar nog een keer, ik maakte een hand gebaar van GAAN. Ze luisterde uitstekkend want bij mij ging het steeds iets langzamer. Bij de 30 km had ik er schoon genoeg van, kramp in mijn kuiten en het was prachtig weer. Toch was er iets wat mij deed besluiten om die eindstreep te halen, dus ploeteren en niet teveel nadenken. Tijd deed er niet toe en zo liep ik gedoseerd verder.  Kwam Rowdy en Bert tegen onderweg (andere dorpsgenoten), Rowdy liep zelfs nog even gezellig met mij mee. Na 38 km leek de kramp wat weg te ebben waarna de snelheid iets hoger was en ik zo naar de Coolsingel liep, daar zag ik Bjorn weer en als je hem ziet is het bijna rechtsaf en eindsprint om die medaille te mogen ontvangen.  

Mijn 4.28 tijd deed er niet toe maar ik was tevreden, ook Els was tevreden zij liep haar tweede marathon in 4.06 en had een vette PR. Het was weer een stralende dag, volgend jaar maar weer eens proberen daar in Rotterdam.

Pim nog bedankt voor de foto’s

Toch nog één PR

Na de Marathon van Rotterdam ben ik al weer aardig hersteld, en zo stonden de afgelopen paar weken korte afstanden op het menu. Wilde graag wat PR’s verbeteren. Hieronder wat verslagen.

Op Koninginnedag staat altijd in het teken van vroeg opstaan en de Breakfastrun lopen in Hendrik Ido Ambacht.

Al rond 5.15 meld ik mij voor het ophalen van mijn startnummer  en al snel kwam ik Henk Lodder en Andrea tegen. Even praatje want had ineens tijd genoeg, de start was om 6.15 waar ik dacht 6 uur. Niet veel later kwam ook Piet Lodder binnen. Henk ging 10 Nordic walking doen en Piet, Andrea en ik gingen voor de 10 kilometer hardlopen. Buiten was het heerlijk, weinig wind en opkomend zonnetje.

Het plan was om onder de 41.50 minuten te gaan lopen, na het start schot zag ik Piet voor mij uit gaan en haalde ik Andrea al vrij snel in. Dit moest ook zo zijn, niet te snel starten maar ook niet gelijk tijd inleveren.  Ging lekker op weg en hield de eerste 5 km een mooie gem van 4.12 de km daarna liepen de tijden langzaam wat op en kwam ik over de eindstreep in een tijd van 42.13 of te wel geen PR dit keer.

Maar niet getreurd, ik ben tevreden want van de 156 deelnemers op de 10 kilometer was ik toch wel 25^ste .

De Verkerkloop op 9 mei in Zwijndrecht is ook zo’n loop die ik ook elk jaar loop, heb er vaak de 10 km gedaan maar in 2010 en nu de 5 km. Ook hier heb ik PR ideeën. Mijn tijd staat op 20.24 en wil graag op de 20 minuten uitkomen. 

Half negen in de avond was de start, even leek het erop dat de start vertraagd zou worden door een gaslek maar na enkele minuten werd het toch weer terug gedraaid naar half negen. Met iets meer dan 1500 lopers werd er dus op tijd gestart, het is dan zaak dat je redelijk vooraan staat maar dit lukte mij niet dus begon al heel snel met slalommen.

De eerste 2 km kon ik op snelheid blijven maar daarna was het gebeurd, tijden liepen op en km 3 en 4 gingen niet goed meer. De laatste km kon ik nog wel een lage 4 minuten eruit persen maar PR was ver te zoeken maar bleef wel onder de 21 minuten, maar niet getreurd, we hebben de Lenteloop in Papendrecht nog.

Zaterdagmiddag  12 mei, de laatste korte loop stond op het programma. Samen met John al weken geboomd voor wat voor tijd we zouden gaan. Ok, proberen voor de 1.07.00. Helaas moest John verstek laten gaan en ging ik alleen op pad (met vele andere).

Dus op naar de laatste PR poging, na de start ging ik al snel iets te snel, de kilometers gingen in 4.23 dus pakte hier op elke km 5 seconde en kon deze mooie spaar actie volhouden tot de 7 km.

Samen met loper 33 (weet zijn naam niet) was het vaak stuivertje wisselen. Lopend over de dijk langs de Merwede de jachthaven gingen we gewoon verder naar de Ketelweg.

Het was allerminst koud en heb ik bij km 11 even een beker water genomen  zoals zo vaak begon ik wel langzaam mijn spaar tegoed weg te geven aan de tijd. Maar ik hield stand, en had genoeg reserve opgebouwd om een mooie PR te lopen. Over de eindstreep bedank ik nummer 33 voor de samenwerking.

 Ben dik tevreden want ik heb ruim een minuut er afgelopen en dat geeft een goed gevoel zo op de valreep.

Nummer 5 dit jaar, de Sparkmarathon.

De voorbij weken gingen de trainingen goed tot vorige week zondag, na 17 km voelde ik plots weer iets in mijn kuit.

Ging in de week voorafgaande aan de Spijkmarathon toch in de hold. Op dinsdag een bezoek gebracht aan Marleen van Handen en Voeten werk die mijn kuiten weer onder handen heeft genomen.

Vrijdag avond de eerste training deze week en het was de bedoeling om rond de 40 minuten te gaan lopen. Het ging redelijk goed alleen wederom mijn kuit die weer irritatie geeft, het geeft mijn voor het eerst een beangstigend gevoel. Maar we gaan er positief tegen aan, snelheid zal rustig aan worden.Dus gisteren was het zover, de Sparkmarathon in Spijkenisse. Tas weer gepakt en op tijd ernaartoe om de flesjes in te leveren. Bij aankomst was de Beerin Claudia er al en samen liepen we naar binnen waar we binnen de kortste keren waren daar Richard, Mo, Jan, Pim en Yvonne, Gerard, Hans en Gudy, Ton, Bjorn, Jan, Cock, Frank en wie ik mogelijk nog vergeten ben (sorry).

Samen met de Beerin de flesjes beesten drank ingeleverd en omgekleed en kuiten nog maar een keer ingesmeerd om tegen elf uur aan de start te staan. Natuurlijk gingen Claudia en ik voor een tijd binnen de vier uur en hadden als richtlijn 3.45. Gezien het weerbeeld kozen we ervoor om met de pacers (Mo en Jan) van 3.45 mee te gaan zodat we niet naar de tijd hoefde te kijken en in de luwte van de wind te lopen.

Na het start schot sloten wij netjes aan in onze groep en na 3 kilometer stond de eerste bui ons op te wachten. Gitzwarte lucht en al snel de eerste bliksem, ach de donder duurde nog lang dus geen nood. Daarna begon het te hagelen, grote korrels witte Venz met ijssmaak naturel. De tweede en de derde bliksem licht onmiddellijk gevolgd door harde donderslagen brachten ons toch onder lichte spanning. Zeker als je ook nog onder een paar hoogspanningsmasten door loop werkt dat op je gevoel.Wat er daarna is gebeurde hadden wij in onze stoutste dromen niet kunnen geloven vandaag, het werd droog voor de rest van de marathon. Na zeven km moest ik voor de eerste keer afhaken uit de groep, een blaas zo groot als een skippybal moest geleegd worden. Het gezeik was begonnen want nog twee keer daarop volgend moest er een sanitaire noodstop gemaakt worden en moest ik een achterstand inlopen. Maar het ging super zo, kon elke keer weer aanklampen. De Beerin had vandaag ook weer geen enkele moeite om het tempo te volgenNa 30 km zagen we onze Roparun team lid Ray op de fiets verschijnen, even hallo en snel verder met Ray bij ons. Even bijkletsen en Ray verdwijnt van het parkoers om andere lopers niet in de weg te fietsen.En zo gaan we richting de eindstreep, mijn stem wordt weer eens zachter, mijn handen vertellen hoe het gaat en bij km 40 moet ik lossen maar de Beerin had een pracht ander idee, ze zag twee dames voor zich uit lopen en bedacht zich geen seconde, benen voelen goed, mind is goed I WILL GET THEM. En dat geschiede, sterker nog een derde vrouw werd ook ingerekend en zo liep zij een pracht tijd en ploeterde ik samen met Ray naar de eindstreep toe met een mooie tijd.

Over de eindstreep was het even nakletsen met bekende en daarna wilde ik snel naar binnen, had het koud en trek. Toen we in de buiten tent kwamen zagen we mensen met een lekker zak friet zitten, pling dit is een mooi moment om te sportvatsen dus werden de Beerin en Leeuw getrakteerd door Vosje Ray op een lekker zak friet.Na de douche nog even op de massage tafel gelegen maar uit ervaring weet ik dat als iemand goed bedoelt mijn kuit gaat masseren dat er plots uit diverse hoeken kramp verschijnt. Dus snel van de tafel af. Heb genoten van deze geweldige dag en marathon en wil zowel Mo als Jan v/d Erve bedanken voor hun medewerking.  Het was weer een leuk weerzien van vrienden en bekende. Het is mooi geweest voor dit jaar.

Het verhaal, Berlijn marathon 2010

Vrijdag morgen in alle vroegte koers gezet samen met Henk en zijn broer Piet. Rond 7 uur in Deurningen en zagen we al snel Jan.  Rond 9 uur met 3 bussen vertrokken naar Berlijn. Er werd onderweg nog een leuke film opgezet “Oorlogs winter” hoe toepasselijker kan het wezen.Rond 16.00 kwamen we in de buurt van Tempelhoff waar ik even gebeld heb met Peet om te kijken of we elkaar nog ergens zouden treffen, helaas heb ik Peet niet meer gezien, wie ik daar wel tegen kwam was Pieter. Even leuk bijgepraat en daarna snel de startnummers ophalen wat bij het hardlopen zeer goed georganiseerd was maar bij de skeeler afdeling stond een hele lange rij. Daarna de beurs over gewandeld en dit noem ik toch echt een beurs, stond werkelijk 3 hallen vol alles op gebied van de hardloop- en skeelersport.

De avond rustig doorgekomen om de volgende morgen mee te doen aan de breakfastrun samen met nog 10.000 andere mafkezen. We hadden ons toch een beetje in het Nederlands uitgedost wat heel wat mooie plaatjes opleverde. Na de start was het een leuke kwebbeltour richting het Olympisch station.Daar binnen een imposant gezicht om daar eens te mogen lopen. Het mooie van deze morgen was dat het droog was helaas zou dit na enige uren veranderen.

Na het ontbijt vertrok de bus richting de binnenstad voor een sightseeing tour met een leuke gids. Deze dame van Nederlandse afkomst woonde al 21 jaar in Berlijn en nadat we de eerste korte uitstap bij een stukje van de Muur hadden bezocht werd er toch even op harde toon duidelijk gemaakt dat 13.10 toch echt 13.10 is en dat de bus daarna gewoon vertrekt. Yes deze dame heeft veel geleerd als gids.

Bij de Holocaust monument zijn Henk, Piet en ik uitgestapt om ons richting de start van mijn eerste skeelermarathon. Inmiddels was het zachtjes regen omgeslagen tot hozen. In een tent even omgekleed om tegen 15.30 richting de start te gaan. Daar ontmoete ik Karin en Henk met hun zoon. Karin ging de marathon op de skeelers doen en Henk Hardlopend. Twijfelde of ik mijn jack zou aanhouden of niet. Oke doe het niet. Henk nam mijn jack mee die later opgestuurd word, dank je wel hiervoor.

Dan de start van de eerste marathon, je weet totaal niet wat je te wachten staat maar al snel leer je hoe het is om in stromende regen een tocht te volbrengen. Witte wegstrepen ontwijken want daar is het spiegelglad en mee te gaan in een treintje. Helaas waren de treintjes erg moeilijk vanwege de 42195meter plassen. Maar vond dat het heerlijk ging en tempo was goed. Conditioneel zat het ook snor dus zaak was om heel te blijven. Toch 1 keer een echt correctie en bokkensprongen moeten maken om te blijven staan.

Na 1.55.00 kwam de Brandenburger Tor in zicht en kon ik in een mooie tijd over de eindstreep gaan. Ruim boven verwachting en gezien weerbeeld een mooie prestatie. Dus tijdens het avond eten hing de eerste plak om mijn nek. Zowel Henk en Piet waren ongeschonden over de eindstreep gekomen al heeft Henk nog wel een duikeling gemaakt.

De volgende morgen hing er al vroeg een gespannen sfeer in het restaurant want vandaag is de dag voor velen. Rond 07.15 vertrokken de 3 bussen naar wederom de start voor mijn 2^de marathon binnen 24 uur. Ook vandaag was het baggerweer, dus kleding advies!!! Geen idee.Maar om 9 uur begonnen 47.000 ongelofelijk gemotiveerde lopers aan de 42195 meters. Wat een mensen massa zie je dan heel georganiseerd vertrekken, een ieder met zijn eigen schema en doelstelling.

Vele bandjes en percussie groepen stonden samen met een 700.000 koppig publiek langs de kanten om ons vooruit te schreeuwen. Tot km 32 ging alles super maar toen begon er in mijn linker knie een irritatie op te spellen die mijn vervolg en mogelijke PR aspiraties omzeep hielpen.

Dus uitlopen was zaak en zo 10 km de pijngrens opzoeken om uiteindelijk in 4.00.10 (netto) over de eindstreep te komen. Heb een laatste eindsprint gedaan om binnen de 4 uur binnen te zijn maar dit was het hoogst haalbaar. Nadat de tweede medaille om mijn nek hing was het zaak om zo snel mogelijk richting het hotel te gaan. Ook dit was weer goed geregeld door Gerald ter Beek reizen. Toen snel richting de Mac om even heerlijk kleffe hap te verwerken.

Terug in het hotel waren er inmiddels alle vele uit onze bus binnen en gingen de felicitatie en verhalen over en weer. Ook was er een klein opmerkelijk feitje zowel ik als Edward hadden exact dezelfde eindtijd alleen moet hij zich in het eindklassement 4 plaatsen achter mij stellen dus gevoelsmatig ben ik de winnaar!!!!! Maar revanche zal in Rotterdam uitgevochten gaan worden beloofde Edward plechtig

In de avond zijn we met een volle bus richting centrum gegaan en met een 20 gasten neergestreken in een Ierse Pub met een leuke live band. Hier hebben we met de Groep uit Hilvarenbeek en uit Maasland even laten zien dat wij Nederlanders na een marathon nog gewoon flink kunnen feesten.

Vele hadden een medaille om en ik had er mooi twee om, sommige zullen gedacht hebben wat een mafkees, hij heeft er gewoon 2 mee genomen maar wanneer ik uitgelegd had dat ik de dubbel gedaan had werd er met respect gereageerd.

Tot de late uurtjes en diverse biertje was het een geweldige afsluiting van een nog mooier weekend. Vind deze reis een aanbeveling want op de eerste plaats hoef je alleen maar aan de tijd te denken en ten tweede je bent met vele lopers samen en zij hebben het maar over een ding en dat is lopen.

Het was een mooi evenement de dubbel zeker gezien het deelnemersveld van 150 personen. Vele foto’s kan je hier zien, de actie foto’s volgen hopelijk spoedig.

Berlijn we komen eraan!!!

De koffer is gepakt de trolly gevuld,  skeelers, hardloopschoenen, pleisters, shakes, Garmin, Helm, toilettas, loopshirt oranje , fotocamera, dosis spanning, blikje energy drink, pols beschermers, fladderbroek, drink belt, mobieltje, zin, hartslagmeter, tape, vrijetijdskleding, korte tight, boek, laptop, startbewijzen nou dat was het eindelijk wel zo’n beetje. Oke mijn oerhollandse oranje muts, badmanbril en genoeg zo.

Yep yets geth loss, morgen vroeg rond de klok van 4 uur uit bed en half vijf ga ik Henk en Piet ophalen waarna we richting Deurningen waar we rond acht uur vertrekken met de bus richting Berlijn.

Nog even wat informatie, hier kan je sms tijden ontvangen van bekende. Is een geweldige mooie service want daarvoor betaal je in Rdam 5 euro voor!!! Oke je krijg hier alleen de halve en eindtijd door en ik weet niet of er nog een addertje onder het gras zit.

Mijn startnummer voor de skate marathon is T3015 en het startnummer op de hardloop marathon is 17241.

Ik hoop dat het weer ons goed gezind zal zijn maar bekijk altijd alles van de zonnige kant dus we gaan er voor. Mooie tijden en genieten zullen de hoofdingrediënten zijn. Tot slot wil natuurlijk Louis bedanken voor het mooie loopshirt dat hij heeft geschonken zodat Nederland weer gekleurd aanwezig is in Berlijn.

Zal proberen nog een blogje te schrijven vanuit Berlijn. Iedereen een mooi weekend toewenst.

Van 201, 205, 305, 405 naar 310XT

De voorbereidingen zitten er op en de laatste paar dagen zijn er wat kwebbeltrainingen en even wat shakes verwerken zodat er genoeg koolhydraten verzameld zijn en de beentjes graag willen vertrekken voor de 2 x keer Berlijn mixed marathons.

Ook een nieuwtje op Garmin gebied, ook ik ben sinds enige dagen de trotse bezitter van de 310 XT en ben er echt blij mee. Is een mooi verjaardags kado geworden. Het had wel een reden dat de nieuwe 310XT om mijn pols zit.

Mijn andere Garmin 405 blijft namelijk niet meer dan 2 uur werkzaam wanneer  de GPS in werking is. Maar pleister op de wond is wel dat hij binnen het jaar van de garantie valt. Dus maar even opsturen. Dus uiteindelijk ben ik begonnen met de 201 die ik van mijn collega Peter mocht gebruiken waarna ik de 205 via marktplaats had gekocht van iemand die hem in de US had aangeschaft maar na de eerste update deed niets het meer naar behoren en volgde de 305 die dus eigenlijk de zelfde kuren heeft als de 405.

Donderdagavond bij Handen en Voeten geweest waar Marleen weer haar uiterste best heeft gedaan om mijn spieren optimaal te maken maar ook mijn nagels van mijn tenen zijn weer helemaal uptodate zodat er goeie hoop is dat er geen blaar zal verschijnen onder mijn nagel. Marleen bedankt wederom voor de goede verzorging.

Ook is er de voorbij week weer getraind, maandag was er weer een uitloop training in skeelervorm. Wederom een halve marathon in de zelfde snelheid als vorige week. Er staat niets in Garmin Connect want ik had mijn nieuwe horloge nog niet binnen en de oude was leeg.

Woensdag een mooie piramide interval en  gisteren een rustige 8 km in kwebbeltempo (43:40) waarna de spieren weer helemaal lekker aanvoelde na de massage.

Vandaag nog een 8 km in marathon tempo (40:43) en dan nog 2 kleine trainingen komende week voordat ik vrijdag in alle vroegte afreis naar Deurningen waarna we verder per bus naar Berlijn vertrekken. Voordat ik ga zal ik wel een volle tas samenstellen zodat ik alles bij me heb voor het weekend.

Tot slot vond ik een leuke foto uit de oude doos.

Hondenweer maar wel getraind

Bij het ontwaken van de dag had ik al het idee om te gaan lopen. Vandaag de 15 km route gepakt maar wel in de stromende regen en de volle training lang. Gisteren naar Marleen de masseuse geweest en die heeft weer bijzonder werk verricht want het lopen voelde echt heerlijk aan en heb er absoluut geen spijt van dat ze me stevig onderhanden heeft genomen. De benen waren oppermachtig. Dus Marleen van Pedicure- en massagepraktijk ” Met Handen en Voeten” bedankt voor de goede verzorging. De tijd was ook mooi want in 1.21.07 stond ik weer voor de deur maar wel als een verzopen kat.Iets anders vandaag, een tijdje geleden heb ik een stuk geschreven over de Altec Lansing Back Beat 906 Bluetooth Headset voor mijn IPhone. Het is echt een erg fijne gadget en in de review las ik dat deze headset uitermate geschikt zou zijn tijdens het sporten.  Nou ik ben inmiddels aan mijn derde heatset begonnen want door het zweten gaat hij erg makkelijk stuk heb ik ondervonden dus ben ik weer overgestapt op mijn Sennheiser MX85 sport II. Maar voor relax gebruik is de Altec zeker de moeite waard en gaat hij altijd trouw mee op reis. Wel wil ik even een stukje reclame maken voor de PDA shop want de service van deze zaak is echt uitstekend.In mijn rechter rij staan de “wedstrijden” die ik ga lopen in de toekomst en in dit rijtje staan er twee omschreven als geheim. Ja tot het einde van dit jaar zal het geheim voortbestaan. Broeder Ronald vroeg mij of ik een tipje van de sluier wilde geven. Na lang nadenken heb ik besloten op een klein Tipje te geven. Tip 1: Het zijn 2 marathons in het buitenland. Genoeg genoeg voor vandaag. Elke week wordt het tipje weer iets duidelijker. Fijn weekend een ieder