Er zijn mensen die hebben inmiddels de 100 marathons al gepasseerd andere hebben de 25 marathons gepasseerd en vandaag was het alweer mijn 15de marathon. Valt in het niet ten opzichte van de rest maar ik heb er een biertje op genomen.
De marathon van Rotterdam, de eerste was in 2006 dus het zou de zevende keer gaan worden hier.Dan de dag van de waarheid, zou het kloppen? Uit bed gestapt en na het opfrissen mijn shake, en magnesium pillen en natuurlijk 2 paracetamolletjes. Preventief tegen elk pijntje gedurende de marathon (dom bijgeloof). Op tijd in de stad en bij het Zakine College mij omgekleed, uiterst relax en nog even waren er grote twijfels omtrent de bovenkleding. Maar hulp bood uitkomst, het werd een lang shirtje ;-).
Op naar de Meet en Greet, daar even bijkletsen met die en geen, paar foto momenten waaronder samen met Pim (gekke bekken momentje), eentje samen met Yvonne en een met Broeder John. En tot slot tot twee keer toe een groepsfoto.Maar nu het werd hoog tijd om het start vak in te gaan, als vee drijven we ons vak in en na het You never walk alone moment en de opzwepende muziek klinkt het start schot.
Het gemiddelde de km zou moeten leggen rond de 4.58 de km maar daar kon ik in de eerste kilometer niet aan komen door de drukte maar daarna gingen het mooi naar wens. Op de stationsweg passeerde ik Petra (Pink Panter Peet). Ze liep daar samen met Leo die de Haas van de Dag was en haar geweldig geholpen heeft.
Het weer was prima om te lopen en zelfs de wind vond ik meevallen. Drankposten liet ik voor wat ze waren want had mijn eigen flesjes meegenomen en er een aan M@urice mee gegeven voor onderweg. Op de Kreekhuizenweg (9km) kwam ik Katrien tegen, helaas gaf zij te kennen dat ze last van haar kuit had dus we konden niet samen op pad gaan zo vervolgde ik mijn weg alleen tussen vele lopers.
Paar kilometer later voelde ik een klein tikje op mijn schouder, daar was Broeder John. We liepen samen even op maar ik liet me niet verleiden om bij hem te blijven, nee hij had andere doelen.
Maar na pakweg 10 km kroop ik achter een groepje van 3 personen, Nienke Kluft, Pedro Afonso (beide van AV Castricum) En Sjaak van der Zanden uit Meersen. Zij hadden een tempo waarmee ik me goed voelde en zo liepen we met elkaar weer richting de Erasmusbrug, en er werd netjes gewerkt met elkaar, ieder deed kopwerk waar geen woord over vuil gemaakt werd en door een ieder werd gewaardeerd. Toen we over de Erasmus kwamen ging het gas er perongelijk even op maar voor de West Blaak hadden we het oude ritme weer te pakken.
Na ongeveer 28 km moest Sjaak lossen en met ze drieën weer verder maar helaas moest ik na km 30 ook afhaken nadat ik mijn flesje drinken van Maurice had gekregen. Dus het laatste stuk mocht ik alleen beleven. Maar door het Kralingsebos liep ik gewoon lekker door al begon ik mijn spaarminuten langzaam te verzilveren. Hier stond het verzorgingspunt van Energie Barendrecht en zag daar Ton staan waarvan ik een gelletje kreeg, super.
Op de Boszoom (34 km) stond een mooi lichtreclame bord en daar verschenen een paar meldingen op waaronder er een van Bert was voor mij, geweldig om dat te krijgen (dankjewel Bert TOP). Het ritme van rond de 5.00 de km bleef ik nog steeds volhouden. Het zat goed in mijn hoofd en benen. Vandaag moest het dan toch echt gaan gebeuren ik zou het halen die geweldige target.Bij het 39 km punt schiet Maurice wat foto’s maar de glimlach is al aardig verdwenen, maar lets go for the last 3 km. Pak nog even wat drinken en neem daar even de tijd voor, nu op naar de finish. De laatste km, daar zag ik Yvonne en Pim (klik foto),
niet veel later hoorde ik Henk Lodder schreeuwen (samen met Jolanda) en natuurlijk op ongeveer 800 meter van de streep zag ik Bjorn samen met EOS. Rechts af en laatste sprint eruit trekken. Voldaan en zonder kramp kom in over de eindstreep YES
We I did it. Een verbetering van bijna 9 minuten maar het mooiste was toch die grens, eindelijk onder de 3.30.Daarna omkleden en wie zag ik daar Kees en John, beide ook een PR gelopen. Onderweg naar de metro kwam ik Marco en Ronald en Frank en ……….. (sorry) nog meer tegen, zij gingen een biertje en warme choco halen. Nog even snel met Marco geklets en op naar een biertje en frietjes thuis, mijn sportvats moment dit weekend.
Smsje/Whatsupjes/FB berichtjes/ telefoontjes volgde in rap tempo en langs deze weg wil ik iedereen bedanken voor de leuke en lieve felicitaties en voor het kleding advies. Dit was mijn Rotterdam marathon moment, heerlijk. Foto zijn van Pim, Maurice en Bjorn dankjewel super.