Het was het even niet of toch wel.

De zomer zit er alweer op en de afgelopen maanden zijn heel divers geweest.

Heb onwijs veel leuke werk vakanties gehad, zo mocht ik eerst naar Aruba. Helaas liep dat niet helemaal gesmeerd, door een slijmbeurs ontsteking kreeg ik een beste koorts dus kwam er van lopen niet zoveel.Daarna even door gesukkeld met de ontsteking maar deze wilde niet verdwijnen dus een bezoekje aan de dokter werd noodzakelijk. Helaas sloegen de twee eerste antibiotica kuren niet aan maar na de derde was het weer oke.

Ik had ineens niet echt de lust om te trainen en het voelde niet echt top daarna. Toch kwamen er wel weer leuke werk vakantie’s aan.Allereerst kwam Dubai eraan, wat een pracht stad maar met wel twee gezichten. Bushokjes met Airco, en veel moet net iets meer zijn dan meer.Maar ik heb ook de andere kant van de stad gezien waar mensen het niet zo breed hebben als die vele die dat wel hebben.

Ik had op vrijdag een vrijdag dus ben met een Turkse collega opstap geweest en leuke dingen gezien van Dubai.Enige weken later kwam er een bootje in Tampa Florida, kleine week geweest en genoten van het weer al was het ook hier erg warm. Van lopen kwam nog steeds niets, geen lust en veel te warm.Na het avontuur in Florida kwam ik op zaterdag terug en zondag vertrokken we alweer naar Turkije.Ditmaal was het geen werkvakantie maar gewoon vakantie. 9 dagen Kusadasi en wederom heerlijk warm.Maar in deze periode werden de loopschoenen verplicht aangetrokken. Er moest weer wat gedaan worden. Heb twee keer getraind en het ging echt niet makkelijk. Vakantie was snel voorbij en heerlijk rustig aan gedaan maar vanaf september moest het roer echt om TRAINEN. Dus vol goede moet begon ik vanaf 1 september en binnen een week had ik bijna net zoveel km als in 2 maanden gelopen.En om het niet af te leren stond mijn laatste werkvakantie voor de deur. Ditmaal Panama. Al eens eerder geweest maar in eerste instantie zou dit een quick en go klus worden.Nou dat viel iets anders want er kwam een tweede bootje in beeld die 4 dagen later zou gaan bezoeken. Ze hadden een pracht hotel voor me geregeld en had gewoon 3 volle dagen vakantie.En omdat er getraind moest worden ontkwam ik er ook hier niet aan. Een keer een uur op de loopband geweest maar daar wordt ik niet vrolijk van, tweede dag 15 km maar nadat de zon opkwam was het giga warm en al snel was ik verzuurt.Geen water bij me en ook geen geld. Nou 15 km gelopen maar das ook al. Paar dagen later ben ik nog een keer geweest voor een 10 km loop en dat ging goed. Geld mee genomen en fles water gekocht onderweg TOP.Ook ben ik dit keer door het kanaal gevaren en het was wederom een mooi gezicht.En nu, nu trainen we weer volop door de Nederlandse polders en daar kunnen al die warme oorden niet tegen op, of kan ik niet tegen die warmte op. Denk het laatste. We zijn terug en heb er weer zin in.

De Slachte Marathon, hij is echt gaaf!!

Zaterdag morgen rond de klok van 1.15 liep de wekker al af, op naar Friesland.

Dus om 01.45 al in de auto met een tussenstop in Nieuw Vennep om daar Claudia op te halen. Toen we rond 4.30 aan kwamen in Tzummarum werden we netjes naar een van de drie parkeer plaatsen begeleid.

Het begon al licht te worden en de temperatuur was heerlijk, op naar de sporthal waar ik Mo gelijk al tegenkwam. Even een leuk praatje en daarna vertrokken we naar de bussen die al klaar stonden om ons naar Reard te brengen. In de bus kwamen we gelijk Rinus weer tegen. Het is altijd leuk om weer zoveel bekende te zien.

In Reard mochten we rustig naar het  tas inlever punt lopen maar er was iemand die graag eerst even een lekker bakkie wilde gaan doen in het plaatselijke café. Koffie smaakte heerlijk en intussen kwamen er steeds meer bekende binnen waaronder Ingrid en Tiny.

Maar na de koffie en toilet bezoek was het tijd om de tassen in te leveren en richting de start te gaan. Hier kwamen we John en Jeffery tegen en ook Kees was weer van de partij en had grootste plannen en Cock die als rennende fotograaf rond liep. En wie zagen we daar Ruud die alweer zijn zoveelste marathon liep dit jaar.

Na de start gong kwamen we al vrij snel de eerste band tegen die een soort dodenmars uitvoerde, tja dat was de bedoeling niet. Samen met Ingrid, Claudia en Leo liepen we in een mooi tempo maar al vrij snel begon het groepje al te scheuren, Leo ging op zoek naar iemand met een pest humeur en Ingrid liet zich ook al snel wat afzakken. Niet veel later kwamen we Gerard nog tegen.

Het liep heel de tijd erg lekker, genoot van de omgeving en entourage. Het weerbeeld was heel dubbel, soms een zon en dan weer een stortbui. Zo was ook het parkoers, veelal asfalt maar ook zaten er mooie weilanden in waar het glad was. Mijn linker been gleed continue weg tot groot vermaak van degene die achter mij liep. Maar ik hield me staande!!!

Al lopend door de polder werden we getrakteerd op veel beeldende kust, vond het echt gaaf om het allemaal te zien. Ook de Rabo bankjes onderweg, al waren de meeste nog ingepakt toen wij voorbij kwamen.

Helaas dook er een buikkramp op en na 16 km was de eerste dixie stop. Helaas werd het een soort van dixie tot dixieloop want bij elke mogelijke toilet stop wilde ik graag even naar binnen. Maar uiteindelijk naar 4 bezoeken was het gelukkig over, scheelde ook dat het toen nog maar 7 km was tot de eindstreep.

Bij de laatste 3 kilometer was het schone er weer af, teveel keren aangezet en teveel keren gezeten en Claudia zette nog even een kleine eindsprint in.

Maar ik  was tevreden met mijn 3.52. Daarna snel met de bus terug naar de sporthal, even een heerlijke douche, colaatje en hop daar gingen we alweer richting huis.

Vond het een geweldige marathon, lopend langs 22 dorpen. Yep het heeft wel iets dus over 4 jaar maar eens andersom doen. Zou nog bergen andere mooie foto’s willen plaatsen maar dan wordt dit blogje wel erg lang. Maar oplossing is bij Rinus en Cock te vinden, zij hebben een prachtig overzicht gemaakt en heb daar ook wat foto’s mogen gebruiken bedank Rinus en Cock.

Een stad om te onthouden

Zo twee weken voor de Rotterdam marathon stond er ineens een mooie klus op stapel.

Een mooie reis naar Zuid Amerika, nadat ik al eens in Panama en Venezuela was geweest ging ik dit keer naar Argentinië, Buenos Aires.Hier lag een bootje in drydock waar een inspectie gedaan moest worden van ons systeem. Zo vertrok ik op maandag morgen met de trein via Dordrecht naar Schiphol om rond 10 uur in de morgen te vertrekken.

Om rond 7 uur plaatselijke tijd (- 5 uur NL tijd) te landen, en mijn eerste indruk was dat ik heel snel langs de douane was, gaf best een goed gevoel want het kan ook anders.

Na de koffer van de band gehaald te hebben en door de exit te zijn gegaan stond de taxi chauffeur al te wachten en even later werd ik naar Hotel 562 Nogaro gebracht midden in het centrum.Het hotel had geen restaurant maar even oversteken en na 100 meter aan de rechterkant was Cabildo de Buenos Aires. Hier liet ik mijn maar verrassen met een maaltijd. Was een steak, niet slecht maar de vonken vlogen er ook niet echt af. Het was in middels al weer een paar uur later en zocht snel mijn bed op want de volgende morgen moest er gewerkt worden.De volgende dag heel de dag op het bootje mijn werkzaamheden verricht en was in de avond al gereed. Dus het plan was om een dag eerder terug te reizen, maar er waren geen stoelen meer vrij behalve 1 maar die koste een aanzienlijk bedrag waar de klant niet vrolijk van  zou worden.Dus de woensdag werd gebruikt voor sightseeing en zo stond ik smorgens vroeg niet al te laat op een rondje te gaan hardlopen. Ik heb in deze stad geen enkel gevoel van onveiligheid en met een map in mijn handen loop ik richting de kust waar een mooi natuur reservaat is.

Bij de ingang stond bewaking en iets verder was het heerlijk rustig. Zag er diverse vogels maar de mooiste vogels die ik ook hier weer aan trof was de grote zilverreiger.Na ruim 15 km vond ik het welletjes, het was 24 graden en heb zowel zon als regen gehad. Later die dag ben ik gaan wandelen een slordige 8 km.De straten en gebouwen hebben veel weg van Parijs, alle straten zijn opgebouwd in blokken zoals in New York. Kan niet anders zeggen dat ik genoten heb. Ook ik had hier last van de storing van Vodafone maar gelukkig was er bijna overal wel gratis wifi dus kon er toch gebeld/gewhatsup/getwitterd worden. In de avond was ik net zoals de dagen ervoor weer in het zelfde restaurant en toen ik net binnen was brak er een geweldige onweersbui uit en dit duurde ruim een uur. Er bleken 13 mensen te zijn omgekomen  door de tornado’s en storm.

Donderdag was het weer tijd om naar huis te reizen, onderweg naar het vliegveld kon ik de vele omgevallen bomen en vernielde reclame borden zien wat door de storm was veroorzaakt. De temperatuur was nu 27 graden en een prachtige blauwe lucht.

Vrijdag kwam ik weer via Parijs aan in Amsterdam en wat anders kan ik zeggen dan dat het een geweldige ervaring was. Ze mogen me gerust nog eens sturen, wil nog wel meer zien daar.

Met lopen gaat het prima, sterk aan het afbouwen en opbouwen voor de 15^de, heb er zin in.    

Let op wat je doet met je blog

Even werd mijn liefde voor het webloggen een gevoelige slag toegebracht.

Al jaren schrijf ik in mijn ogen leuke verhalen en niet alleen over het hardlopen maar ook over de mooie natuur erom heen.

Op werk vakantie schiet ik altijd foto’s maar wanneer ik in ons kikkerland loop neem ik geen camera mee.

Dus zoek je een plaatje op van de desbetreffende vogel of ander willekeurig dier en plaats deze dan op je blog.

Nou daar ik heb mee geleerd, er zijn mensen die vinden het niet erg als je een plaatje gebruikt van hun als je het maar vraag.

Maar soms legt dit anders, wanneer ik een foto gebruik van iemand anders dan ben ik strafbaar mits met toestemming. En dat kan je duur komen te staan, dit heb ik ten dele ondervonden en ben dus actief geweest met het verwijderen van alle foto’s behalve die van mij zelf of van bekende vrienden/lopers.

Ineens is mijn blog zonder kleur geworden, ik ben destijds begonnen aan het bloggen om er goede doelen mee te steunen en stop daar heel veel vrije tijd en plezier in. Dit plezier werd mij even ontnomen.  

Dus even een waarschuwing, gebruik niet ongevraagd foto’s van een ander, want dan steel je en dan ben je een dief/crimineel en het kan je bovendien een berg geld kosten want je brengt enorme schade toe aan de desbetreffende fotograaf en dat komt hij wel even duidelijk maken.

Maar er is ook nog goed nieuws, we blijven bloggen en hardlopen en het goede doel steunen. Oke het hardlopen gaat prima al is het weer niet altijd even mooi in ons kikkerlandje. Er worden duurlopen, tempo trainingen en intervallen gedaan.

Dus het glas is weer half vol en we gaan weer verder.

Kameroen, leuk.

Komkommer tijd, ja het is inderdaad komkommertijd  hopelijk worden we er niet ziek of worden we gevloerd.

De voorbij weken kwam er weinig van blogjes maken terecht, nee Rich stopt echt niet met bloggen. Maar het was gewoon even erg busy.

Tuurlijk is er wel getraind al was het wel op een laag pitje na de marathon van Leiden. Prestatie gezien ben ik zeer tevreden en het was een leuke dag in Leiden.

Daarna langzaam de draad weer opgevat na een paar dagen rust en niet te veel gedaan. Maar het was druk met werken waardoor de km er bij inschoten. Maar ook een weekendje Brussel stond op het programma, cultuur uitje van de bovenste plank, tjeetje wat smaken die Belgische biertjes toch heerlijk!!!!

Met oude buurtjes een weekendje op stap, was al weer heel wat jaren terug dat wij te samen weg geweest waren maar het voelde als vanouds, mannen op terrasje en vrouwen duh shoppen natuurlijk.

We hadden een vast terrasje op een kleine honderd meter van het hotel dus de weg naar huis was kort. Op die zaterdag kwamen we ook een leuke groep dames tegen uit Winterswijk. 8 Dames bestaande uit zussen en nichten, klein praatje maar enkele uren later kwamen we ze weer tegen en zijn even weer naar ons terrasje gegaan en gezamenlijk wat gedronken. Onze eigen dames nog steeds aan het winkelen!!!!

Tijdens dit weekend werd het al enigszins duidelijk dat er een ver weg klusje aan stond te komen. Ook hadden we internet in het hotel en kon zo de twitter info blijven volgen. Ben zelf niet iemand die veel twitter maar volgen blijft leuk.

Ik zou begin vorige week naar Kameroen gaan, leek me helemaal geweldig want ben nog nooit in Afrika geweest.

Maar telkens werd het wat dagen uitgesteld, en zo zou ik vrijdag naar Kameroen vliegen. Maar vrijdag stond er ook een activiteit van ons RoPaRun team op stapel.

Een sponsor diner, ik had mij opgegeven om mee te helpen met koken maar had mij maandag afgemeld omdat vrijdag vliegdag was. Dus alle moed opgegeven en donderdag kwam het bericht dat bootje later werd en zondag vertrekdag zou zijn. Dus toch mee koken met Team RTZN want als oud leerling kok leek het mij leuk om te assisteren. Vrijdag rond 14.00 uur in Barendrecht waar Peet en Raymond al waren zijn we gestart met het maken van een 5 gangen menu niet veel later voegde Rene zich toe aan het kookgezelschap.

Ik heb niets echt gek gedaan, dus aardappelschillen voor de verse puree maar ook peterselie gehakt. Ook andere dingen gedaan die geen naam behoeven te hebben. Maar tegen 17.00 kwamen de eerste serveersters binnen en de laatste enkele uren later ivm het file leed. Maar de bijna 50tigtallig gezelschap brachten toch meer dan 2000 euro in het laatje van het team waarmee we zeer tevreden waren. En na een leuke actie was het rond 23 uur time to leave.

Zondag was mijn vertrekdag richting Parijs om door te vliegen naar Kameroen. Vertrok om 07.45 van huis en was om 21.00 uur in mijn hotel in Kameroen. Een biertje op. Kreeg ook een mailtje waarin stond dat het bootje pas op dinsdag morgen binnen zou komen in Limbe dus dagje wachten.

Douala, de stad waar ik verbleef kent 3 miljoen inwoners en om daar zo maar ongestoord de straat op te gaan zag ik niet zo zitten. Misschien geheel onterecht maar toch!!. Dus een Engelstalig sprekende portier wilde mij wel een rondleiding geven. Dus voor een leuke tip liet hij mij wat van de omgeving zien in Douala. Deze stad is een echte arbeiders stad en heeft dus weinig om handen. Maar we zijn naar een markt geweest en een tentje voor een biertje en naar het treinstation. Hier waren veel jonge gasten verzonken in hun studie boeken want het was daar heerlijk rustig. Ook hier is het dus examentijd!!

Dinsdag morgen vertrokken naar de havenplaats Limbe, de wegen zijn in een schril contrast met zoals wij dat kennen naar dat nemen we voor lief.

Bootje lag buitengaats en na een paar reisuren stond ik op mijn bootje. Na een dagje werken was alles gedaan en de meeste problemen opgelost of gelokaliseerd.

Maar doordat het bootje een dag later aangekomen was werd mijn vlucht ook om geboekt naar woensdag 22.45!! Dat zag ik niet zo zitten en vroeg aan de Kapitein of hij dit nog kon wijzigen. Niet veel later kwam het goede bericht dat ik die avond nog terug kon reizen.

Het was gaaf om er geweest te zijn, heb mij uitstekend vermaakt maar was blij om weer terug te gaan naar NL.

Op woensdag morgen kwam ik weer aan op Schiphol en relax naar huis gereden. Heerlijk en zo vertrouwd.

De rest van de week waren er ook bootjes dus per dag schoof mijn trainingen iets op en zo werd het zaterdag, had heel veel zin om te lopen

en zo ging ik om iets voor acht weer eens op stap voor een 10 km run, het was al behoorlijk warm en met de trainingsintensiviteit van de  afgelopen weken was het niet even gemakkelijk. Maar in iets meer dan 50 minuten waren we weer terug bij start. Zo we zijn weer bij gekletst,maar over een week gaan we voor de volgende evenement, dan staat mijn debuut voor de RoPaRun te wachten, heb er heel veel zin in.    

Ik moet even iets kwijt

Weekend, en ook nog eens kerstdagen of te wel dit is de echte werkgevers kerst.

De voorbije week wederom erg druk geweest met bootjes, en vandaag was er een met veel dekwerk maar met de gure snijwind voelde het echt water koud.

In vele delen van het land is het hardlopen onmogelijk geweest of geworden. Vandaag was het weer bal in Limburg en omgeving Eindhoven. De winter beeld houd nog wel even aan en ook dit jaar hebben we een witte kerst. Maar er is toch netjes gelopen van de week want maandag waren het er 9 en woensdag een pittige interval in een 15 km loop gepropt. Maar ze gaan lekker de km.

Tot slot van dit kleine blogje ga ik al mijn familie, vrienden, sponsoren van de Doe een Wens, donateurs, mede bloggers, hardloop vrienden, RoPaRun RTZN team leden, lezers en wie ik nog vergeten ben, dus eigenlijk

Toen en Nu erg Leuk!!

Zo het weekend zit er weer op, en er is alweer getraind. Maar even terug naar vorige week. Donderdag wilde ik een 15 km gaan lopen maar was te laat thuis dus improviseren.

Vrijdag morgen om iets over 5 drukte ik mijn Garmin in voor een 15 km loop. De eerste 10km liep ik ongeveer 5.35 en de laatste 5km in 5.10 en geen centje pijn.

De reden dat ik zo vroeg was gaan lopen kwam doordat ik in de avond een school reünie had van de basis school klas 5. We hadden een klas met 41 kinderen in die tijd en ze zijn nog allemaal in leven dus dat is erg mooi.

Paulina en Erie waren degene die de organisatie op zich hadden genomen en het was onwijs gaaf om ongeveer 25 personen weer te zien met een paar rimpels erbij inmiddels. De twee dames hadden ook een interview gehouden bij meester Kuit die onze leraar was in dat jaar. Ook een heerlijk chinees buffet was er besteld en een dosis gezelligheid met vele waarmee ik toch een 5 jaar bij in de klas heb gezeten. Moet eerlijk zijn dat ik diverse dames toch echt niet meer kon herinneren. De party was rond middernacht ten einde en kan niets anders vertellen dat het zeer geslaagd was. Paulina en Erie ook via deze weg bedankt voor het lachen en de goeie organisatie.

Zondagmorgen om 05.40 wintertijd stond ik alweer naast mijn bed om een 30ger te gaan volbrengen. Dat was het doel voor de zondag morgen. Alles klaar gemaakt, bakkie op en om 6.15 naar buiten. Drie stappen buiten en het begon te regenen. Das minder dacht ik want er stond een dag ervoor dat er 30% kans was op neerslag en waarom nu precies nu. Maar ik laat me niet door de regen naar binnen jagen dus ola op pad.

Na pakweg 9 km begon het te hozen en was heerlijk doorweekt maar ik draaide niet om, nee gewoon door tot 15 km keerpunt. Na de zomerperiode waarin de grote zilver Reiger ergens anders vertoefde zijn ze inmiddels weer ruimschoots te spoten de parmante Reiger maar ook zag ik 3 ooievaars dichtbij elkaar op zoek naar eten. Na 30 km weer heel thuis om in bad te springen en om nog even de ogen dicht te doen.

Vandaag was het tijd voor de interval, wat zou ik doen vandaag, even door interval lijstje en yep 14 x 400 in 4.15 de km lijkt me wel wat.

Nou heb ook deze training goed verteerd en na 1.17 minuten was ik weer in de Da Costastraat. Morgen weer rust, nee op zoek naar sponsoren voor de Back To Vinyl actie.

Actie samen met het Back to Vinyl team

Zijn we weer, even een beetje loop rust gehad met woensdag een klein herstel training en vandaag een 15 km maar na Berlijn valt het nog allemaal best tegen.

Maar allereerst natuurlijk mijn felicitaties aan al die kanjers die gisteren de Zeeuwse kust marathon hebben volbracht. Dit jaar waren de weergoden beter gestemd dan de vorige editie.

Maar vandaag geef ik ook het startschot voor mijn slotactie voor de Doe een Wens 2010.Samen met het team van Back to Vinyl gaan wij voor de Doe een Wens. Op 13 november is er weer een geweldige dans en feest avond waar leeftijd genoten een avond terug gaan naar het vinyl tijdperk. Een paar jaar geleden hebben deze kanjers al eens KiKa gesteund en op mijn vraag of we misschien samen de DWS konden steunen zeiden zij volmondig leuk idee.

Dus twee weken geleden eerste “vergadering”gehouden en wat pijlen uitgezet.

Graag willen we een stand van de DWS zodat zij voor de promotie gaan zorgen en het team gaat een deel van de inkomsten gebruiken voor een donatie.

En nu de vraag welke rol ik zou vervullen die avond, alleen maar dansen is te gewoon tijdens deze avond, nee Rich zou Rich niet zijn als we zouden gaan hardlopen deze avond.

Hardlopen in een zaal is natuurlijk best leuk maar zou helemaal gek worden van de rondjes, nee ik ga hardlopen op een loopband.

Om 22.30 is het start schot en die eindigt om 23.30 jawel 1 uur lang hardlopen op de band en proberen zoveel mogelijk km te lopen. En daarvoor ben ik natuurlijk op zoek naar sponsoren die mij gaan steunen om zo hard mogelijk te rennen in een ruimte waar de discolampen zorgen voor hoge temperaturen.

Je kan mij sponsoren per km of voor een vast bedrag maar ook bedrijven kunnen een mooie donatie doen en in ruil hiervoor staat hun logo deze avond op 3 doeken verdeeld over de verschillende ruimtes onder vermelding van “Deze bedrijven dragen de Doe een Wens een warm hart toe.”

Download hier jou inschrijfformulier en stuur hem ingevuld naar info@ikloopdemarathon.nl zodat we met elkaar een wens kunnen vervullen.

Het verhaal, Berlijn marathon 2010

Vrijdag morgen in alle vroegte koers gezet samen met Henk en zijn broer Piet. Rond 7 uur in Deurningen en zagen we al snel Jan.  Rond 9 uur met 3 bussen vertrokken naar Berlijn. Er werd onderweg nog een leuke film opgezet “Oorlogs winter” hoe toepasselijker kan het wezen.Rond 16.00 kwamen we in de buurt van Tempelhoff waar ik even gebeld heb met Peet om te kijken of we elkaar nog ergens zouden treffen, helaas heb ik Peet niet meer gezien, wie ik daar wel tegen kwam was Pieter. Even leuk bijgepraat en daarna snel de startnummers ophalen wat bij het hardlopen zeer goed georganiseerd was maar bij de skeeler afdeling stond een hele lange rij. Daarna de beurs over gewandeld en dit noem ik toch echt een beurs, stond werkelijk 3 hallen vol alles op gebied van de hardloop- en skeelersport.

De avond rustig doorgekomen om de volgende morgen mee te doen aan de breakfastrun samen met nog 10.000 andere mafkezen. We hadden ons toch een beetje in het Nederlands uitgedost wat heel wat mooie plaatjes opleverde. Na de start was het een leuke kwebbeltour richting het Olympisch station.Daar binnen een imposant gezicht om daar eens te mogen lopen. Het mooie van deze morgen was dat het droog was helaas zou dit na enige uren veranderen.

Na het ontbijt vertrok de bus richting de binnenstad voor een sightseeing tour met een leuke gids. Deze dame van Nederlandse afkomst woonde al 21 jaar in Berlijn en nadat we de eerste korte uitstap bij een stukje van de Muur hadden bezocht werd er toch even op harde toon duidelijk gemaakt dat 13.10 toch echt 13.10 is en dat de bus daarna gewoon vertrekt. Yes deze dame heeft veel geleerd als gids.

Bij de Holocaust monument zijn Henk, Piet en ik uitgestapt om ons richting de start van mijn eerste skeelermarathon. Inmiddels was het zachtjes regen omgeslagen tot hozen. In een tent even omgekleed om tegen 15.30 richting de start te gaan. Daar ontmoete ik Karin en Henk met hun zoon. Karin ging de marathon op de skeelers doen en Henk Hardlopend. Twijfelde of ik mijn jack zou aanhouden of niet. Oke doe het niet. Henk nam mijn jack mee die later opgestuurd word, dank je wel hiervoor.

Dan de start van de eerste marathon, je weet totaal niet wat je te wachten staat maar al snel leer je hoe het is om in stromende regen een tocht te volbrengen. Witte wegstrepen ontwijken want daar is het spiegelglad en mee te gaan in een treintje. Helaas waren de treintjes erg moeilijk vanwege de 42195meter plassen. Maar vond dat het heerlijk ging en tempo was goed. Conditioneel zat het ook snor dus zaak was om heel te blijven. Toch 1 keer een echt correctie en bokkensprongen moeten maken om te blijven staan.

Na 1.55.00 kwam de Brandenburger Tor in zicht en kon ik in een mooie tijd over de eindstreep gaan. Ruim boven verwachting en gezien weerbeeld een mooie prestatie. Dus tijdens het avond eten hing de eerste plak om mijn nek. Zowel Henk en Piet waren ongeschonden over de eindstreep gekomen al heeft Henk nog wel een duikeling gemaakt.

De volgende morgen hing er al vroeg een gespannen sfeer in het restaurant want vandaag is de dag voor velen. Rond 07.15 vertrokken de 3 bussen naar wederom de start voor mijn 2^de marathon binnen 24 uur. Ook vandaag was het baggerweer, dus kleding advies!!! Geen idee.Maar om 9 uur begonnen 47.000 ongelofelijk gemotiveerde lopers aan de 42195 meters. Wat een mensen massa zie je dan heel georganiseerd vertrekken, een ieder met zijn eigen schema en doelstelling.

Vele bandjes en percussie groepen stonden samen met een 700.000 koppig publiek langs de kanten om ons vooruit te schreeuwen. Tot km 32 ging alles super maar toen begon er in mijn linker knie een irritatie op te spellen die mijn vervolg en mogelijke PR aspiraties omzeep hielpen.

Dus uitlopen was zaak en zo 10 km de pijngrens opzoeken om uiteindelijk in 4.00.10 (netto) over de eindstreep te komen. Heb een laatste eindsprint gedaan om binnen de 4 uur binnen te zijn maar dit was het hoogst haalbaar. Nadat de tweede medaille om mijn nek hing was het zaak om zo snel mogelijk richting het hotel te gaan. Ook dit was weer goed geregeld door Gerald ter Beek reizen. Toen snel richting de Mac om even heerlijk kleffe hap te verwerken.

Terug in het hotel waren er inmiddels alle vele uit onze bus binnen en gingen de felicitatie en verhalen over en weer. Ook was er een klein opmerkelijk feitje zowel ik als Edward hadden exact dezelfde eindtijd alleen moet hij zich in het eindklassement 4 plaatsen achter mij stellen dus gevoelsmatig ben ik de winnaar!!!!! Maar revanche zal in Rotterdam uitgevochten gaan worden beloofde Edward plechtig

In de avond zijn we met een volle bus richting centrum gegaan en met een 20 gasten neergestreken in een Ierse Pub met een leuke live band. Hier hebben we met de Groep uit Hilvarenbeek en uit Maasland even laten zien dat wij Nederlanders na een marathon nog gewoon flink kunnen feesten.

Vele hadden een medaille om en ik had er mooi twee om, sommige zullen gedacht hebben wat een mafkees, hij heeft er gewoon 2 mee genomen maar wanneer ik uitgelegd had dat ik de dubbel gedaan had werd er met respect gereageerd.

Tot de late uurtjes en diverse biertje was het een geweldige afsluiting van een nog mooier weekend. Vind deze reis een aanbeveling want op de eerste plaats hoef je alleen maar aan de tijd te denken en ten tweede je bent met vele lopers samen en zij hebben het maar over een ding en dat is lopen.

Het was een mooi evenement de dubbel zeker gezien het deelnemersveld van 150 personen. Vele foto’s kan je hier zien, de actie foto’s volgen hopelijk spoedig.

Oke, ook ik word ouder

Zo waar zal ik weer eens beginnen, oke ik steek van wal.  De trainingen gaan onverminderd door al gaat het nu iets rustiger aan. Deze week na de halve HMM is er op maandag een uitloop training gedaan in de vorm van een skeelertocht van 21.1 km. Zo heb ik in twee dagen toch een marathon afstand afgelegd waar vele de dag ervoor de hele hadden afgelegd.

Op woensdag was er een pittige interval van 5 x 1000 in 4.20 de km ook dit ging netjes volgens schema zo ook de vrijdag 10 km en vandaag 19 km in marathon tempo met een hartslag van 149 gemiddeld was ik echt in mijn nopjes.

Want gisteren was het weer Alblaspop waar we naar een leuk optreden van Ilse de Lange mochten kijken. Heerlijk wat biertjes op en na afloop naar Jaffa voor een overheerlijk toetje. Maar ook gebeurde bij de dagwisseling iets vreemd, ik werd plotsklaps 46 jaar. Kreeg vele felicitaties.

Vanmorgen heb ik heerlijk uitgeslapen en kreeg een nieuwe overhemd van Lydia, van de kids kreeg ik een mooie bijdrage voor de mogelijke nieuwe Garmin en voor de rest hield ik mijn verjaardag niet

Toch volgde er een leuke verrassing, Ed en Connie kwamen nog even langs en hadden het volgende cadeau laten maken. Een canvas print waarin een foto zit van mijn allereerste marathon uit 2006 en een foto van mijn laatste marathon van Rotterdam van dit jaar. Echt heel gaaf en hij zal een mooi plekje krijgen. Ook van Michael en Jacqueline een DA bon. Dus een leuke verwennerij voor deze zondag. Maar via dit blogje wil ik iedereen bedanken voor al die leuke en lieve felicitaties via Facebook, Hyves, smsjes, tweets enz enz enz.

Volgend weekend is er weer de jaarlijkse Havenfestival waarbij er op zaterdag een geweldige leuke braderie is, maar ook vele Alblasserdamse bedrijven zullen daar vertegenwoordigd zijn. Een van de bedrijven is Denise fotografie en zij heeft een leuke actie op deze dag. Dus heb je niets te doen kom gerust naar ons dorp want als het weer mooi is zal je zeker een leuke dag hebben.

Maar nog even terugkomend op het hardlopen, nog 2 weekjes en staan we aan de start voor de marathon van Berlijn. Ben er klaar voor en heb nu nog wat kleine trainingen. Wordt een mooi feest daar waar ook Henk en Piet Lodder, Jan, Peet en Pieter voor de 42195 meter gaan.

Vakantie Side 2010

Zo de vakantie zit er weer op. Dit jaar voor het eerst naar Turkije naar de plaats Side voor een strandvakantie. Dit van oorsprong visserstadje heeft zo goed als geen kenmerken meer van ook maar enige vissersuitstraling. Maar op 15 juli zijn we dus vertrokken naar hotel Royal Dragon.

Dit 5 sterren hotel heeft alles om je ook maar te vermaken. Onbeperkt eten en drinken, entertainment voldoende, een zwembad waar je heerlijk even kon afkoelen want de zon was uitermate warm. Kan er veel over schrijven maar het filmpje geeft een mooi overzicht hoe het er allemaal uitziet daar TOP.

Ook hebben we een quat toer gemaakt door een iets wat bergachtig gebied samen met een paar andere gezellige hotel gasten. Een van die gasten was de 2.03 meter lange Stefan, deze vrolijke en sympathieke kerel heeft een Gall & Gall winkel in Rijswijk en een verzameling van 600 soorten Whisky. Dus mocht een liefhebber zijn van Whisky ga gerust een kijkje nemen op deze site.

Of er hardgelopen is zie ik jullie al denken. Nou dat heb ik wel gedaan, 3x ben ik vanaf het hotel naar Side gelopen (14km). In alle vroegte (6.15) stapte ik naar buiten en niet veel later richting Side gelopen deels langs de boulevard en deels over het strand . Maar wanneer de zon over de bergen klom ging de temp rap omhoog en waren de laatste kmters best zwaar. Heb ook 4x op de loopband gelopen zodat ik uit kon slapen en dan 7 km flink doorstappen. Maakte er telkens iets anders van, zelfs een interval.

Dus dit was een vakantie voor ieder wat wils, en het was echt relaxen zodat we er weer een tijd tegen aan kunnen gaan.

Kevin heeft dit jaar zijn eigen vakantie gehad en is samen met 8 andere CKC vrienden en vriendinnen naar het Spaanse Blanes geweest. Zei gingen met de bus erheen maar bij aankomst hadden ze het echt helemaal gehad omtrent de reis, de terugreis werd omgeboekt met het vliegtuig. Ook hij heeft een super vakantie gehad en het normale leven wordt weer hervat

Maar ook qua trainingen gaan we er hard tegen aan want de marathons van Berlijn komen snel dichterbij en er moet nog het een en ander gedaan worden.

Rustig bloggen we verder

Zo hier weer blog, het is tenslotte vakantie tijd en de temperaturen zijn nu ook niet zo van ik ga even heerlijk op stap. Maar er natuurlijk wel het een en andere gebeurd de voorbije week, allereerst was er de diploma uitreiking van Tessa vorige week woensdag.

Blij dat ze het heeft afgerond en nu weer mooi verder leren. Dan vrijdag, Oranje against de Kanaries, keek er naar uit en in de ochtend even naar een bootje voor een klein klusje.

Helaas kwam er het een en ander tevoorschijn waar de bemanning niet naar gekeken had en zo gebeurde het dat ik acht uur thuis kwam en geen seconde voetbal had gezien. Werd overigens wel op de hoogte gehouden met de standen.

Zoek een malloot met Badman bril en yep dat ben ik

Zaterdag was er weer een feestje, samen met Kevin en zijn maatje Kreuk zijn we naar Sensation White geweest. Was weer een top feest die voor ons om half vier eindigde want ik moest weer op tijd vertrekken op zondag naar Schiphol.

Yep Rich ging weer naar een nieuwe bestemming op onze aardbol. Dit keer was het Letland in de hoofdstad Riga. Dus na een paar uur slapen was het alweer tijd om te gaan, iets eerder vertrokken om de eventuele file’s bij Rotterdam voor te zijn ivm de Tour de France. Maar de heenreis verliep voorspoedig en kwam netjes optijd aan.  Er stond al wel een lange rij bij het inchecken en dat ging tergend langzaam. Maargoed tijd zat.

In het vliegtuig geslapen al was het niet comfortabel, had een stijve nek maar dat zou ook nog van de feest avond geweest kunnen zijn. Aangekomen in Riga werd ik opgewacht door iemand van het agentschap die mijn naar het Metropool Hotel bracht.  Had een mooie voorbereiding gedaan om in de omgeving wat te gaan bekijken samen met mijn hardloopschoenen.

Deze combi loop was leuk en Riga heeft een mooie DownTown.   Het centrum van Riga is bijna een openluchtmuseum van de art-nouveaustijl. De geallieerde bombardementen op Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog vernielde veel van deze bouwstijl in Europa, maar de Letse hoofdstad staat er nog vol mee. De beste voorbeelden ziet u in de Alberta-, Elizabetes-, Valdemara- en Strelniekustraat, maar ook elders ziet u fraaie Jugendstilgebouwen. Op Strelniekustraat moet u vooral kijken naar de decoraties van de huizen op nummers 1, 2, 4a, 6, 13 en 17. De Albertastraat is voor het grootste deel vormgegeven door architect Mikhail Eisenstein, de vader van de beroemde filmregisseur Sergey Eisenstein.

Het Huis met de Katten staat in de Meistarustraat. De eigenaar van dit huis was het lidmaatschap van het Grote Gilde ertegenover geweigerd, omdat hij Let was (alleen Duitsers konden lid worden van het gilde). Daarop liet hij een beeldhouwer katten maken met de staart omhoog. Die beelden werden op het huis geplaatst met hun achterwerk naar het gilde. Dat gilde nam het niet en spande een rechtszaak aan. Het gilde won, de katten moesten worden gedraaid. Meer foto’s kan je hier zien.

Maandag CheckUp op de North Point gedaan en hier waren kleine probleempjes die een dag weg in het vooruitzicht bood. In de avond nog even rond gewandeld, wilde graag gaan hardlopen maar het was benauwd en het regende warm water. Later werd het droog en heb ik een terrasje gepakt waar ik een heerlijke tournedos geflambeerd met rum op heb, dikke tien voor het eten hier in de stad.

Dinsdag morgen weer terug richting Holland om de wedstrijd te gaan zien van Oranje, verhaal is dus geschreven vanaf het vliegveld van Riga.

Natuurlijk mogen genieten van de overwinning van Oranje. En ook al is het inmiddels donderdag, we lopen gewoon door.

Vliegenvanger

Maandag een rustdag en dinsdag uitgelopen met 9 km in lekker tempo met veel wind. Die wind die weet wat dit jaar, vinden jullie ook niet dat er veel harde wind is de laatste maanden. Maakt een training soms iets zwaarder.

Woensdag was er weer een werkreisje en of ik er nog niet genoeg geweest bent de laatste tijd ging ik dit keer wederom naar Turkije.

Rechtboven was mijn apartement

Ditmaal de kustplaats Tuzla,  dit is Turkije’s grootste scheepsbouw gebied en ligt even ten zuiden van Istanbul. Daar lag het bootje met de naam Maritea inmiddels al weer in het water nadat ze enige tijd in dok heeft gelegen voor groot onderhoud. Mijn taak was het controleren van ons systeem.

Ik kwam aan op woensdag middag op de luchthaven Atatürk en was reuze benieuwd of Tessa geslaagd zou zijn, dus even bellen maar was net iets te vroeg dus ze hing gelijk op maar een paar minuten kwam voor haar het verlossende telefoontje met het goede nieuws want ze is geslaagd met mooie cijfers.

Ben gelijk naar het bootje gegaan om een start te maken. Het was aardig boven de 30 graden dus water druppels kwamen al zonder inspanning. Maar ons systeem zag er goed uit en ik kon dus dezelfde dag mijn werkzaamheden afronden.

Mijn retour vlucht was eigenlijk vrijdag maar gezien de omstandigheden kon ik ook donderdag weer terug. Maar ook nu wil ik natuurlijk wel even een training volbrengen in een andere omgeving. Wilde ook graag uitslapen maar dan zou het veels te warm zijn dus dan de wekker maar zetten om half zeven en snel op pad.

Het was al warm te noemen voor onze begrippen maar niet zeuren. Liep langs de kust en er was een mooi groen parkje met daarbij een gravelbaan. En het eerste wat me opviel daar waren de vele mensen die aan het hardlopen waren maar ook vele wandelaars in sneltempo .

Mijn route ging natuurlijk weer verder en na 4 km was er weer eens een vlieg die voor de nodige opschudding zorgde en plaats nam ergens in mijn keel. Kokhalzend deed ik een poging  om het beestje te bevrijden maar hij verdween toch echt naar binnen, yep mijn eerste ontbijt en zo heeft het vliegje een end te gaan voor hij de uitgang bereikt.

Het was vroeg, vrolijk ja, warm ja, genoten ja, moe ja, alleen te vroeg om te lachen.

Na 9 km had ik het wel gezien en stond ik voor het Istanbul Park Hotel maar 9 km is toch ook niet de afstand die ik wilde dus toch maar even 500 meter door en terug en zo de 10 km volbracht. Gelijk even kijken wat de hartslag was, helaas er stond niets en voel gelijk op mijn borst en yep vergeten.

Daarna even ontbeten en nog even onder de wol gedoken met de airco op 20 graden. Goed vertoeven, en later die dag weer richting Holland waar de temp ook heerlijk warm was en ook hier is alles ook mooi groen, echt zomers dus.

Nu is het wel even mooi geweest

Nee ik ga niet fietsen of Rummikuppen maar heb inmiddels de laatste PR die ik nog wilde verbreken verbroken.

Vandaag was de Verkerkloop in Zwijndrecht, samen met de Rotterdam marathon zijn dit de 2 evenementen die ik alle keren heb gedaan vanaf 2006.

Was niet echt vroeg thuis want er stond een heerlijk file van pakweg 6 km richting huis, vervelend. Na thuis komst Garmin voorzien van de info die ik graag wilde gaan lopen.

Mijn vorige PR stond nog van 13 mei 2009 en was dus ook hier. Na aankomst kwam ik diverse bekenden tegen, Bar en Patries met man en kids  en natuurlijk de niet blogende maar wel steeds bekender worden de Henk Lodder samen met zijn broer en ook Bert Nunninga kwam ik tegen.

Even beetje bij kletsen en daarna omkleden want ik wilde graag een beetje vooraan staan, niet dat ik snel ben maar dan heb je wel de meeste ruimte.

Na de knal ging ik rap weg en had al snel de ruimte en zoals ik gelezen heb bij Martine had zij daar ook last van. KM 1 ging wel in een tijd van (jawel onder de 4 minuten) 3:54 en dacht Poeh Rich je gaat te snel. Maar ga gewoon kei hard door alsof ik door de duivel achterna gezeten word pak ik km 2 in 4:00. Maar dan word het toch behoorlijk snel zwaarder op zo’n kleine afstand en km 3 gaat toch nog in 4:12.

Dan km 4, nee die 5 km is echt niet leuk om te doen maar zie allemaal mooie beelden voor me en kan positief blijven dus pak ik die km 4 in 4:22.

De laatste km moet er dan ook weer alles uitgeperst worden zie Hans staan en moedigt mij aan met de woorden “word weer een PR hé”. Nou die laatste km gaat in 4:11. En dat alles bij elkaar op geteld komt er een tijd uitrollen van:

Tjeetje wat kan je afzien op zo’n afstand, maar ben wel blij want er is ruim een minuut van de tijd afgesnoept. In het algemeen klassement van de heren heb ik de 93ste tijd behaald in een deelnemersveld van 648 en in de overal lijst 98ste van de 934 lopers en loopsters. En zo komt er dus na een Pr op de halve marathon, 30 km, marathon, 10 km, 15 km deze laatste bij op de 5 km, zo nu gaan we voor Berlijn want dat is tenslotte ook weer een mooie uitdaging..