Het was het even niet of toch wel.

De zomer zit er alweer op en de afgelopen maanden zijn heel divers geweest.

Heb onwijs veel leuke werk vakanties gehad, zo mocht ik eerst naar Aruba. Helaas liep dat niet helemaal gesmeerd, door een slijmbeurs ontsteking kreeg ik een beste koorts dus kwam er van lopen niet zoveel.Daarna even door gesukkeld met de ontsteking maar deze wilde niet verdwijnen dus een bezoekje aan de dokter werd noodzakelijk. Helaas sloegen de twee eerste antibiotica kuren niet aan maar na de derde was het weer oke.

Ik had ineens niet echt de lust om te trainen en het voelde niet echt top daarna. Toch kwamen er wel weer leuke werk vakantie’s aan.Allereerst kwam Dubai eraan, wat een pracht stad maar met wel twee gezichten. Bushokjes met Airco, en veel moet net iets meer zijn dan meer.Maar ik heb ook de andere kant van de stad gezien waar mensen het niet zo breed hebben als die vele die dat wel hebben.

Ik had op vrijdag een vrijdag dus ben met een Turkse collega opstap geweest en leuke dingen gezien van Dubai.Enige weken later kwam er een bootje in Tampa Florida, kleine week geweest en genoten van het weer al was het ook hier erg warm. Van lopen kwam nog steeds niets, geen lust en veel te warm.Na het avontuur in Florida kwam ik op zaterdag terug en zondag vertrokken we alweer naar Turkije.Ditmaal was het geen werkvakantie maar gewoon vakantie. 9 dagen Kusadasi en wederom heerlijk warm.Maar in deze periode werden de loopschoenen verplicht aangetrokken. Er moest weer wat gedaan worden. Heb twee keer getraind en het ging echt niet makkelijk. Vakantie was snel voorbij en heerlijk rustig aan gedaan maar vanaf september moest het roer echt om TRAINEN. Dus vol goede moet begon ik vanaf 1 september en binnen een week had ik bijna net zoveel km als in 2 maanden gelopen.En om het niet af te leren stond mijn laatste werkvakantie voor de deur. Ditmaal Panama. Al eens eerder geweest maar in eerste instantie zou dit een quick en go klus worden.Nou dat viel iets anders want er kwam een tweede bootje in beeld die 4 dagen later zou gaan bezoeken. Ze hadden een pracht hotel voor me geregeld en had gewoon 3 volle dagen vakantie.En omdat er getraind moest worden ontkwam ik er ook hier niet aan. Een keer een uur op de loopband geweest maar daar wordt ik niet vrolijk van, tweede dag 15 km maar nadat de zon opkwam was het giga warm en al snel was ik verzuurt.Geen water bij me en ook geen geld. Nou 15 km gelopen maar das ook al. Paar dagen later ben ik nog een keer geweest voor een 10 km loop en dat ging goed. Geld mee genomen en fles water gekocht onderweg TOP.Ook ben ik dit keer door het kanaal gevaren en het was wederom een mooi gezicht.En nu, nu trainen we weer volop door de Nederlandse polders en daar kunnen al die warme oorden niet tegen op, of kan ik niet tegen die warmte op. Denk het laatste. We zijn terug en heb er weer zin in.

De Slachte Marathon, hij is echt gaaf!!

Zaterdag morgen rond de klok van 1.15 liep de wekker al af, op naar Friesland.

Dus om 01.45 al in de auto met een tussenstop in Nieuw Vennep om daar Claudia op te halen. Toen we rond 4.30 aan kwamen in Tzummarum werden we netjes naar een van de drie parkeer plaatsen begeleid.

Het begon al licht te worden en de temperatuur was heerlijk, op naar de sporthal waar ik Mo gelijk al tegenkwam. Even een leuk praatje en daarna vertrokken we naar de bussen die al klaar stonden om ons naar Reard te brengen. In de bus kwamen we gelijk Rinus weer tegen. Het is altijd leuk om weer zoveel bekende te zien.

In Reard mochten we rustig naar het  tas inlever punt lopen maar er was iemand die graag eerst even een lekker bakkie wilde gaan doen in het plaatselijke café. Koffie smaakte heerlijk en intussen kwamen er steeds meer bekende binnen waaronder Ingrid en Tiny.

Maar na de koffie en toilet bezoek was het tijd om de tassen in te leveren en richting de start te gaan. Hier kwamen we John en Jeffery tegen en ook Kees was weer van de partij en had grootste plannen en Cock die als rennende fotograaf rond liep. En wie zagen we daar Ruud die alweer zijn zoveelste marathon liep dit jaar.

Na de start gong kwamen we al vrij snel de eerste band tegen die een soort dodenmars uitvoerde, tja dat was de bedoeling niet. Samen met Ingrid, Claudia en Leo liepen we in een mooi tempo maar al vrij snel begon het groepje al te scheuren, Leo ging op zoek naar iemand met een pest humeur en Ingrid liet zich ook al snel wat afzakken. Niet veel later kwamen we Gerard nog tegen.

Het liep heel de tijd erg lekker, genoot van de omgeving en entourage. Het weerbeeld was heel dubbel, soms een zon en dan weer een stortbui. Zo was ook het parkoers, veelal asfalt maar ook zaten er mooie weilanden in waar het glad was. Mijn linker been gleed continue weg tot groot vermaak van degene die achter mij liep. Maar ik hield me staande!!!

Al lopend door de polder werden we getrakteerd op veel beeldende kust, vond het echt gaaf om het allemaal te zien. Ook de Rabo bankjes onderweg, al waren de meeste nog ingepakt toen wij voorbij kwamen.

Helaas dook er een buikkramp op en na 16 km was de eerste dixie stop. Helaas werd het een soort van dixie tot dixieloop want bij elke mogelijke toilet stop wilde ik graag even naar binnen. Maar uiteindelijk naar 4 bezoeken was het gelukkig over, scheelde ook dat het toen nog maar 7 km was tot de eindstreep.

Bij de laatste 3 kilometer was het schone er weer af, teveel keren aangezet en teveel keren gezeten en Claudia zette nog even een kleine eindsprint in.

Maar ik  was tevreden met mijn 3.52. Daarna snel met de bus terug naar de sporthal, even een heerlijke douche, colaatje en hop daar gingen we alweer richting huis.

Vond het een geweldige marathon, lopend langs 22 dorpen. Yep het heeft wel iets dus over 4 jaar maar eens andersom doen. Zou nog bergen andere mooie foto’s willen plaatsen maar dan wordt dit blogje wel erg lang. Maar oplossing is bij Rinus en Cock te vinden, zij hebben een prachtig overzicht gemaakt en heb daar ook wat foto’s mogen gebruiken bedank Rinus en Cock.

Een stad om te onthouden

Zo twee weken voor de Rotterdam marathon stond er ineens een mooie klus op stapel.

Een mooie reis naar Zuid Amerika, nadat ik al eens in Panama en Venezuela was geweest ging ik dit keer naar Argentinië, Buenos Aires.Hier lag een bootje in drydock waar een inspectie gedaan moest worden van ons systeem. Zo vertrok ik op maandag morgen met de trein via Dordrecht naar Schiphol om rond 10 uur in de morgen te vertrekken.

Om rond 7 uur plaatselijke tijd (- 5 uur NL tijd) te landen, en mijn eerste indruk was dat ik heel snel langs de douane was, gaf best een goed gevoel want het kan ook anders.

Na de koffer van de band gehaald te hebben en door de exit te zijn gegaan stond de taxi chauffeur al te wachten en even later werd ik naar Hotel 562 Nogaro gebracht midden in het centrum.Het hotel had geen restaurant maar even oversteken en na 100 meter aan de rechterkant was Cabildo de Buenos Aires. Hier liet ik mijn maar verrassen met een maaltijd. Was een steak, niet slecht maar de vonken vlogen er ook niet echt af. Het was in middels al weer een paar uur later en zocht snel mijn bed op want de volgende morgen moest er gewerkt worden.De volgende dag heel de dag op het bootje mijn werkzaamheden verricht en was in de avond al gereed. Dus het plan was om een dag eerder terug te reizen, maar er waren geen stoelen meer vrij behalve 1 maar die koste een aanzienlijk bedrag waar de klant niet vrolijk van  zou worden.Dus de woensdag werd gebruikt voor sightseeing en zo stond ik smorgens vroeg niet al te laat op een rondje te gaan hardlopen. Ik heb in deze stad geen enkel gevoel van onveiligheid en met een map in mijn handen loop ik richting de kust waar een mooi natuur reservaat is.

Bij de ingang stond bewaking en iets verder was het heerlijk rustig. Zag er diverse vogels maar de mooiste vogels die ik ook hier weer aan trof was de grote zilverreiger.Na ruim 15 km vond ik het welletjes, het was 24 graden en heb zowel zon als regen gehad. Later die dag ben ik gaan wandelen een slordige 8 km.De straten en gebouwen hebben veel weg van Parijs, alle straten zijn opgebouwd in blokken zoals in New York. Kan niet anders zeggen dat ik genoten heb. Ook ik had hier last van de storing van Vodafone maar gelukkig was er bijna overal wel gratis wifi dus kon er toch gebeld/gewhatsup/getwitterd worden. In de avond was ik net zoals de dagen ervoor weer in het zelfde restaurant en toen ik net binnen was brak er een geweldige onweersbui uit en dit duurde ruim een uur. Er bleken 13 mensen te zijn omgekomen  door de tornado’s en storm.

Donderdag was het weer tijd om naar huis te reizen, onderweg naar het vliegveld kon ik de vele omgevallen bomen en vernielde reclame borden zien wat door de storm was veroorzaakt. De temperatuur was nu 27 graden en een prachtige blauwe lucht.

Vrijdag kwam ik weer via Parijs aan in Amsterdam en wat anders kan ik zeggen dan dat het een geweldige ervaring was. Ze mogen me gerust nog eens sturen, wil nog wel meer zien daar.

Met lopen gaat het prima, sterk aan het afbouwen en opbouwen voor de 15^de, heb er zin in.    

Let op wat je doet met je blog

Even werd mijn liefde voor het webloggen een gevoelige slag toegebracht.

Al jaren schrijf ik in mijn ogen leuke verhalen en niet alleen over het hardlopen maar ook over de mooie natuur erom heen.

Op werk vakantie schiet ik altijd foto’s maar wanneer ik in ons kikkerland loop neem ik geen camera mee.

Dus zoek je een plaatje op van de desbetreffende vogel of ander willekeurig dier en plaats deze dan op je blog.

Nou daar ik heb mee geleerd, er zijn mensen die vinden het niet erg als je een plaatje gebruikt van hun als je het maar vraag.

Maar soms legt dit anders, wanneer ik een foto gebruik van iemand anders dan ben ik strafbaar mits met toestemming. En dat kan je duur komen te staan, dit heb ik ten dele ondervonden en ben dus actief geweest met het verwijderen van alle foto’s behalve die van mij zelf of van bekende vrienden/lopers.

Ineens is mijn blog zonder kleur geworden, ik ben destijds begonnen aan het bloggen om er goede doelen mee te steunen en stop daar heel veel vrije tijd en plezier in. Dit plezier werd mij even ontnomen.  

Dus even een waarschuwing, gebruik niet ongevraagd foto’s van een ander, want dan steel je en dan ben je een dief/crimineel en het kan je bovendien een berg geld kosten want je brengt enorme schade toe aan de desbetreffende fotograaf en dat komt hij wel even duidelijk maken.

Maar er is ook nog goed nieuws, we blijven bloggen en hardlopen en het goede doel steunen. Oke het hardlopen gaat prima al is het weer niet altijd even mooi in ons kikkerlandje. Er worden duurlopen, tempo trainingen en intervallen gedaan.

Dus het glas is weer half vol en we gaan weer verder.

Kameroen, leuk.

Komkommer tijd, ja het is inderdaad komkommertijd  hopelijk worden we er niet ziek of worden we gevloerd.

De voorbij weken kwam er weinig van blogjes maken terecht, nee Rich stopt echt niet met bloggen. Maar het was gewoon even erg busy.

Tuurlijk is er wel getraind al was het wel op een laag pitje na de marathon van Leiden. Prestatie gezien ben ik zeer tevreden en het was een leuke dag in Leiden.

Daarna langzaam de draad weer opgevat na een paar dagen rust en niet te veel gedaan. Maar het was druk met werken waardoor de km er bij inschoten. Maar ook een weekendje Brussel stond op het programma, cultuur uitje van de bovenste plank, tjeetje wat smaken die Belgische biertjes toch heerlijk!!!!

Met oude buurtjes een weekendje op stap, was al weer heel wat jaren terug dat wij te samen weg geweest waren maar het voelde als vanouds, mannen op terrasje en vrouwen duh shoppen natuurlijk.

We hadden een vast terrasje op een kleine honderd meter van het hotel dus de weg naar huis was kort. Op die zaterdag kwamen we ook een leuke groep dames tegen uit Winterswijk. 8 Dames bestaande uit zussen en nichten, klein praatje maar enkele uren later kwamen we ze weer tegen en zijn even weer naar ons terrasje gegaan en gezamenlijk wat gedronken. Onze eigen dames nog steeds aan het winkelen!!!!

Tijdens dit weekend werd het al enigszins duidelijk dat er een ver weg klusje aan stond te komen. Ook hadden we internet in het hotel en kon zo de twitter info blijven volgen. Ben zelf niet iemand die veel twitter maar volgen blijft leuk.

Ik zou begin vorige week naar Kameroen gaan, leek me helemaal geweldig want ben nog nooit in Afrika geweest.

Maar telkens werd het wat dagen uitgesteld, en zo zou ik vrijdag naar Kameroen vliegen. Maar vrijdag stond er ook een activiteit van ons RoPaRun team op stapel.

Een sponsor diner, ik had mij opgegeven om mee te helpen met koken maar had mij maandag afgemeld omdat vrijdag vliegdag was. Dus alle moed opgegeven en donderdag kwam het bericht dat bootje later werd en zondag vertrekdag zou zijn. Dus toch mee koken met Team RTZN want als oud leerling kok leek het mij leuk om te assisteren. Vrijdag rond 14.00 uur in Barendrecht waar Peet en Raymond al waren zijn we gestart met het maken van een 5 gangen menu niet veel later voegde Rene zich toe aan het kookgezelschap.

Ik heb niets echt gek gedaan, dus aardappelschillen voor de verse puree maar ook peterselie gehakt. Ook andere dingen gedaan die geen naam behoeven te hebben. Maar tegen 17.00 kwamen de eerste serveersters binnen en de laatste enkele uren later ivm het file leed. Maar de bijna 50tigtallig gezelschap brachten toch meer dan 2000 euro in het laatje van het team waarmee we zeer tevreden waren. En na een leuke actie was het rond 23 uur time to leave.

Zondag was mijn vertrekdag richting Parijs om door te vliegen naar Kameroen. Vertrok om 07.45 van huis en was om 21.00 uur in mijn hotel in Kameroen. Een biertje op. Kreeg ook een mailtje waarin stond dat het bootje pas op dinsdag morgen binnen zou komen in Limbe dus dagje wachten.

Douala, de stad waar ik verbleef kent 3 miljoen inwoners en om daar zo maar ongestoord de straat op te gaan zag ik niet zo zitten. Misschien geheel onterecht maar toch!!. Dus een Engelstalig sprekende portier wilde mij wel een rondleiding geven. Dus voor een leuke tip liet hij mij wat van de omgeving zien in Douala. Deze stad is een echte arbeiders stad en heeft dus weinig om handen. Maar we zijn naar een markt geweest en een tentje voor een biertje en naar het treinstation. Hier waren veel jonge gasten verzonken in hun studie boeken want het was daar heerlijk rustig. Ook hier is het dus examentijd!!

Dinsdag morgen vertrokken naar de havenplaats Limbe, de wegen zijn in een schril contrast met zoals wij dat kennen naar dat nemen we voor lief.

Bootje lag buitengaats en na een paar reisuren stond ik op mijn bootje. Na een dagje werken was alles gedaan en de meeste problemen opgelost of gelokaliseerd.

Maar doordat het bootje een dag later aangekomen was werd mijn vlucht ook om geboekt naar woensdag 22.45!! Dat zag ik niet zo zitten en vroeg aan de Kapitein of hij dit nog kon wijzigen. Niet veel later kwam het goede bericht dat ik die avond nog terug kon reizen.

Het was gaaf om er geweest te zijn, heb mij uitstekend vermaakt maar was blij om weer terug te gaan naar NL.

Op woensdag morgen kwam ik weer aan op Schiphol en relax naar huis gereden. Heerlijk en zo vertrouwd.

De rest van de week waren er ook bootjes dus per dag schoof mijn trainingen iets op en zo werd het zaterdag, had heel veel zin om te lopen

en zo ging ik om iets voor acht weer eens op stap voor een 10 km run, het was al behoorlijk warm en met de trainingsintensiviteit van de  afgelopen weken was het niet even gemakkelijk. Maar in iets meer dan 50 minuten waren we weer terug bij start. Zo we zijn weer bij gekletst,maar over een week gaan we voor de volgende evenement, dan staat mijn debuut voor de RoPaRun te wachten, heb er heel veel zin in.    

Ik moet even iets kwijt

Weekend, en ook nog eens kerstdagen of te wel dit is de echte werkgevers kerst.

De voorbije week wederom erg druk geweest met bootjes, en vandaag was er een met veel dekwerk maar met de gure snijwind voelde het echt water koud.

In vele delen van het land is het hardlopen onmogelijk geweest of geworden. Vandaag was het weer bal in Limburg en omgeving Eindhoven. De winter beeld houd nog wel even aan en ook dit jaar hebben we een witte kerst. Maar er is toch netjes gelopen van de week want maandag waren het er 9 en woensdag een pittige interval in een 15 km loop gepropt. Maar ze gaan lekker de km.

Tot slot van dit kleine blogje ga ik al mijn familie, vrienden, sponsoren van de Doe een Wens, donateurs, mede bloggers, hardloop vrienden, RoPaRun RTZN team leden, lezers en wie ik nog vergeten ben, dus eigenlijk

Toen en Nu erg Leuk!!

Zo het weekend zit er weer op, en er is alweer getraind. Maar even terug naar vorige week. Donderdag wilde ik een 15 km gaan lopen maar was te laat thuis dus improviseren.

Vrijdag morgen om iets over 5 drukte ik mijn Garmin in voor een 15 km loop. De eerste 10km liep ik ongeveer 5.35 en de laatste 5km in 5.10 en geen centje pijn.

De reden dat ik zo vroeg was gaan lopen kwam doordat ik in de avond een school reünie had van de basis school klas 5. We hadden een klas met 41 kinderen in die tijd en ze zijn nog allemaal in leven dus dat is erg mooi.

Paulina en Erie waren degene die de organisatie op zich hadden genomen en het was onwijs gaaf om ongeveer 25 personen weer te zien met een paar rimpels erbij inmiddels. De twee dames hadden ook een interview gehouden bij meester Kuit die onze leraar was in dat jaar. Ook een heerlijk chinees buffet was er besteld en een dosis gezelligheid met vele waarmee ik toch een 5 jaar bij in de klas heb gezeten. Moet eerlijk zijn dat ik diverse dames toch echt niet meer kon herinneren. De party was rond middernacht ten einde en kan niets anders vertellen dat het zeer geslaagd was. Paulina en Erie ook via deze weg bedankt voor het lachen en de goeie organisatie.

Zondagmorgen om 05.40 wintertijd stond ik alweer naast mijn bed om een 30ger te gaan volbrengen. Dat was het doel voor de zondag morgen. Alles klaar gemaakt, bakkie op en om 6.15 naar buiten. Drie stappen buiten en het begon te regenen. Das minder dacht ik want er stond een dag ervoor dat er 30% kans was op neerslag en waarom nu precies nu. Maar ik laat me niet door de regen naar binnen jagen dus ola op pad.

Na pakweg 9 km begon het te hozen en was heerlijk doorweekt maar ik draaide niet om, nee gewoon door tot 15 km keerpunt. Na de zomerperiode waarin de grote zilver Reiger ergens anders vertoefde zijn ze inmiddels weer ruimschoots te spoten de parmante Reiger maar ook zag ik 3 ooievaars dichtbij elkaar op zoek naar eten. Na 30 km weer heel thuis om in bad te springen en om nog even de ogen dicht te doen.

Vandaag was het tijd voor de interval, wat zou ik doen vandaag, even door interval lijstje en yep 14 x 400 in 4.15 de km lijkt me wel wat.

Nou heb ook deze training goed verteerd en na 1.17 minuten was ik weer in de Da Costastraat. Morgen weer rust, nee op zoek naar sponsoren voor de Back To Vinyl actie.