Brrrrrrrr het wordt fris!!

Weer een week overview, het gaat weer lekker met lopen waarmee ik dus de fiets weer even aan de kant heb gezet.

Maandag een rustdag maar daar in tegen was dinsdag een echte buffel trainingsdag voor mij. Weer eens een interval en dit keer 14 x 400 meter. Er stond een kei harde wind en koos er voor om in de open vlakte 7 keer heen en weer te lopen. Eerst 400 tegenwind en 200 meter uitlopen en daarna weer omkeren om met wind in de rug mijn taak uit te voeren en dit ging best goed.

Woensdag was het echt miezerig buiten maar het weerhield me niet om even op pad te gaan, lukte prima al was ik toen ik thuis kwam doorweekt en kon ik de schoenen vullen met oud papier.

Donderdag was het tegenovergesteld qua weerbeeld en heb lekker gelopen. Planning was om vrijdag er 15 te pakken maar dat ging niet door. In de avond een smsje met de mededeling dat er een bootje in Barcelona aan zat te komen.En ja, vrijdag in de namiddag richting Barcelona en om 20.00 uur naar het hotel om daar mijn koffer te droppen en even op stap te gaan. Ik zat in het centrum van Barcelona dus op naar de Ramblas. Zelfs rond het tijdstip dat ik er kwam was het nog erg druk en waren er zelfs nog levende stambeelden te vinden en andere straat artiesten.

Na de wandel op een terrasje neergestreken en even lekker gegeten. De volgende morgen naar het bootje en om 13.15 vertrok ik alweer naar Nederland. Was leuk om er weer even te zijn geweest.Dan gisteren, al vroeg werd ik wakker en wilde een lange duurloop gaan doen. Sportkleding lag al klaar, kort en kort met lange sokken. En zo ging ik naar buiten en merkte dat het best fris was brrrrrrrr. Maar met de gedachte dat het mooi weer zou worden vond ik het wel goed zo.

Maar na 500 meter hoorde ik toch een raar geluid, een jonge dame stond haar auto ruiten te krabben. Het was dus echt fris, en dat heb ik gemerkt.Mijn vingers vonden het allerminst fijn en ik kon met goed fatsoen niet in mijn drank flesjes knijpen en ook veelvuldig even een plasstop moeten maken. Maar nadat de zon achter de horizon vandaan kroop en de maan zich weer verstopte kregen de vingers weer gevoel.

Heerlijk met de zon in mijn rug liep ik de laatste 12 km om uiteindelijk iets meer dan 150 minuten onderweg geweest te zijn. Dit was weer eens een ouderwetse trainingsweek.

Na thuiskomst de Marathon van Amsterdam gekeken maar wat een non publieke belangstelling is het daar toch. Doe mij maar gewoon de Rotterdam Marathon, daar is het altijd een feest met publiek.

De Etna toch telkens,

Afgelopen week kwam er een job in de lucht voor Sicilië. Nu ben ik daar al drie keer eerder geweest maar vind het daar best lekker warm.

Dus zou ik weldra afreizen naar dit eiland in de middellandse zee, maar net als de laatste keer kon de Etna roet in het eten gooien of anders gezegd roet in het vliegtuig motoren gooien.

Dus was er even stress, maar het vliegveld werd al weer snel geopend en kon de reis naar Sicilië toch doorgaan.

Het weer was erg lekker en super rustig op de weg, was gewoon een rit om van te genieten met  blikjes cola in de koelbox va, hel leek wel vakantie. Maar helaas er moest gewerkt gaan worden.

Op Sicilië was het ook erg zomers, met 33 graden geen reden tot klagen, of toch wel?

Maandag het bootje bezocht en rond de middag al klaar dus terug in het hotel aangekomen was het al echt heerlijk warm. Wilde wel even een stuk gaan wandelen, even naar het strand maar voor ik ging eerst even een biertje gevat op het terras.

Op naar het strand daarna, maar geen strand gezien en anderhalf uur gewandeld en weer neergestreken en genoten van het zonnetje, biertje en water.

Ik wilde namelijk ook nog even gaan hardlopen en rond zes uur in de avond weg gegaan. Had een route uitgestippeld die uiteindelijk niks was. Maar na bijna 10 km weer terug bij het hotel, even douchen, eten en jawel daarna weer op het terras geploft.Dinsdag weer terug in kikkerland waar het ook deze dag weer mooi weer was geweest maar dit zou snel veranderen.

Het vliegtuig stond mooi op tijd aan de grond  en mijn koffer was er ook snel, door stagnatie op de terugweg naar huis was het toch redelijk laat voor ik thuis was en de zonnige periode waren ten einde maar het waren leuke dagen geweest tijdens deze werkvakantie.

Op woensdag was het weer eens interval  tijd, ik voel dat mijn lijf weer goed is herstelt dus moet het maar weer eens. Ga voor 6 x 1000 meter in 4.15 de km. Het ging prima met uitzondering van km 2, hier stond een straffe tegenwind en ook viel er een flinke bui op mijn hoofd. Maar het intervallen ging uitstekend en ben zeer tevreden, dus daarna rustig uitlopen

Maar plots zie ik iets zwarts/bruin over het fietspad rennen. Het was een Hermelijn met waarschijnlijk een muis in zijn bek. Het liep naar de rand van de sloot en bleef daar mooi even staan kijken naar wat ik zou doen. Nou plaatjes schieten dus.

Vandaag zo op zondagmorgen weer eens een lange duurloop van 21 km, nadat ik de eerste 3 km in een 5.25 gemiddeld liep ging daarna het tempo mooi omhoog in een gemiddeld tempo van 5.05 de km, dus zeer tevreden.

Een tocht vol slakken

Vorige week stond er sinds een tijd weer een 21ger door de polder op het programma. Het had in die nacht ook wat geregend en wanneer ik richting Nieuw Lekkerland loop kom ik vele grote naaktslakken tegen.

Deze naakt slakken zijn echte kamikaze slakken. Kamikaze slakken zul je denken nou ik zal het eens uitleggen.

Naaktslakken trekken over het natte asfalt heen en worden vervolgen overreden door een fietser, of bromfietser of platgestampt door een hardloper.

Niet door mij overigens hoor, nee ik vind het zo goor om er op te gaan staan dat ik bij de gedachte al gruwel.  Nee ik slalom en zigzag mij een baan door de vele slakken die in een slakkengang een oversteek maken.

Maar slakken zijn niet alleen langzaam maar zoeken de doden slakken ook nog eens op en doen dan gewoon aan kannibalisme.

In een groepje peuzelen de overblijfselen van een mede slak op om vervolgens ook weer aangereden of platgestampt te worden door die fietser of hardloper zo wordt het daar een regelrechte slagveld van naaktslakken.

Maar mijn schoenen bleven ook dit maal schoon en zo liep een nette 21 km door de polders al was mijn bpm toch nog redelijk hoog.

Omdat ik de trainingen weer gewoon wil oppakken stond ook weer  een Interval training op stapel, op woensdag een piramide loop in 4 minuut de km. Das snel zat voor mij en kon dit goed behappen. Het liep heerlijk en ik probeer mijn rust tussendoor wat ruimer te nemen. Lukte prima en de 4 minuut de km werd netjes gehaald.

Vrijdag de 15 km ronde gepakt, niet te snel maar rond de 5.15 de km en schoot na een km of 3 een plaatje van deze paarden toen er plots een auto naast mij stopte met daarin Jacqueline uit ons RoPaRun daarin, even een kort praatje en daarna weer door.

Zo dus dat waren weer eens normale kilometers voor een week, zeker niet teveel maar wel weer goed begonnen, target nee nog even niet.

Een PR met dubbel gevoel

Een sportieve week achter de rug. In het Paasweekend werd er met uitzondering van zaterdag gewoon lekker gesport. Op de zondag liep ik weer een mooie duurloop van 24 km door de polders van de Alblasserwaard.

Rond te klok van 9 uur vertrokken richting Nieuw Lekkerland en via de Elzen weg en Oude Tientweg naar Streefkerk. Onderweg kwam ik tijdens deze duurloop mooie natuurmomenten tegen. Een eend met kleintjes en een karper die zich in alle rust relax door het water bewoog. Bij de Zijdebrug waren diverse ganzen gezinnen een poging aan het doen om onder deze brug door te zwemmen maar ze zijn erg bang en voorzichtig met hun kroost.

Op 2^de PaasHaasdag stonden er pannenkoeken op het menu, en ik zou ze gaan bakken. Maar een paaruur eerder had ik lekker bakkend in de zon bedacht dat ik wel eens een skeeler tochtje kon gaan maken.

Na het bakken en verorberen van de pannenkoeken ben ik op stap gegaan. Er stond veel wind en soms was het best ploeteren. Maar met wind in de rug haalde ik zelfs één km met een gemiddelde snelheid van 26 km p/u. Dus ben het niet verleerd na Berlijn.

Dinsdag heb ik een 10 km gelopen in marathon tempo en dan de woensdag de laatste training voor de wedstrijd, dit werd een interval op advies. Niet te lang dus gekozen voor de piramide val. Ging prima en elke versnelling ging binnen de 4.00 de km.

En dan gisteren, zoals het blogje al doet vermoeden is er iets gevoelsmatig. Maar beginnen vooraf aan, 04.45 gaat de wekker af en al snel daarna stap ik opgefrist de auto in naar H.I Ambacht voor de 10 km Breakfastrun. Bij binnen komst rond 5.20 was het al redelijk druk, en dan eerst mijn start nummer ophalen. Ik krijg dan nummer 11 aangereikt. Mijn eerste gedachte is “dat start nummer heb ik meer gehad maar waar?”.

Ineens zie ik de gebroeders Lodder lopen en dat is altijd weer een leuk weerzien met Piet en Henk. Met deze twee kanjers heb ik samen met vele andere een hoop plezier in Berlijn gehad. Oke omkleden en daarna even warme lopen met Piet samen. Iets voor 6 uur stond ik redelijk vooraan in het startvak, de plaatsvervangende Lee Towers was in een verreiker gestapt en na You never walk allone gaf de burgervader het startschot.

Ik ging behoudend van start want ik wilde proberen een constante snelheid te houden en niet in km 1 al mijn kruit verschieten. Al snel liep ik samen met Gerard Verweer (Energie) en Cor Hamels. Met ze drieën bleven we netjes rond de 4.10 de km lopen en werd er goed samengewerkt. Maar na 5.5 km viel Gerard iets terug en liep ik samen met Cor verder maar na 7 km staat er een stevige wind en moet helaas lossen en zie Cor iets weg lopen.

Dit was dan ook mijn slechte km en heb me daarna weer wat hersteld. Loop lekker door en na jawel 9.7 km (Garmin) kom ik over de eindstreep en ben dan net nog even ingehaald door Gerard. Het is een geweldige tijd van 40.34 netto. Maar nadat ik Henk en Piet sprak en wij onze Garmin tijden vergeleken bleek het dus allemaal rond de 9.7 km te zijn.

Volgens de website zou de route geijkt zijn maar als wij er allemaal 300 meter naast zitten gaat de twijfel toch echt toeslaan. Terwijl vorig jaar de start 150 meter terug lag en dus ook de finish 150 meter verder lag verklaard dus het verschil. Dus vind ik persoonlijk dat ik mijn PR moet bijstellen na mijn gemiddelde km snelheid over 10 km en zou dan een tijd hebben behaald van

 en daarmee komt dan wel een reële tijd tot stand. Dus alsnog een nieuwe PR op de 10 kilometer met een verbetering van 1 minuut en 43 seconde en 31^ste plaats van de 199 deelnemers ben er blij mee op deze manier.

Bij thuiskomst gelijk even op het bord gekeken waar mijn andere startnummer 11 was. Niet te vinden, maar waarom zo bekend,  even het blogarchief in gedoken en hier staat de uitkomst van het mysterie.

Iets meer dan een week

De kriebels beginnen weer te komen, maanden hebben we er weer naar toe geleefd. Maar het aftellen is weer begonnen.

Er is deze week toch nog een 3 keer getraind waarvan de piramide interval weer de leukste was, de snelheid groeit nog altijd naarmate ik ouder word. De top is nog niet bereikt blijkt wel.

Vandaag komen mijn nieuwe schoenen aan bod, nadat ik tijdens de Zuider Zee Marathon voor het eerst op Nike Zoom Vomero +4 had gelopen was ik erg blij dat er geen bloedblaar of andere ongemak had opgelopen. Dus Nike werd voor het eerst mijn hardloopsloffen

Plots kwam er de Nike Lunar Eclipse+ voor mijn voeten en sindsdien heb ik ze ook maar aangetrokken en ze zitten super. Het gewicht is een stuk lichter en ik loop er heerlijk op.

Sinds er een Leon wel of was het nu Leonie in blogger/Twitter  wereld is zijn de gesprekstoffen over Nike behoorlijk bevoorrecht geworden. Ik ga er in mee want op 10 April loop ik op de Nike Lunar Eclips+.

Vandaag tijdens mijn uitloop training kwam ik Henk Lodder weer tegen, Henk loop een stuk sneller dus het stuk dat ik met hem meeliep ging eigenlijk te snel voor de uitloop. Henk loopt ook de Rdam marathon, samen hebben we ook Berlijn gedaan vorig jaar. Dus was weer een gezellig weerzien. We gaan ervoor Henk de 10^de!!!!

Nog even een Promo naar mijn vrienden van Back To Vinyl. Op 9 April zal er wederom een top avond zijn in Landvast en kaarten zijn te bestellen. Ik ben er natuurlijk ook weer bij al zal ik me netjes inhouden en op tijd weer naar huis gaan.

Samen met Kevin gelopen, leuk!!

Er waren deze week weer een viertal trainingen. En er waren wel een paar bijzondere bij.

Zoals de eerste op dinsdag, ik mocht uitlopen volgens mijn schema, 30 minuten. Dus Kevin zei “pa ik ga eens mee met jou”. Hij loopt al een tijd te verkondigen dat hij mij er wel uit zou lopen op de 5 km.

Maar ik ga nu niet een wedstrijd ervan maken dus besluit om op 5.00 de km te gaan. Al kwebbelend vertelde Kev dat een 10 km in ongeveer 30 minuten toch wel haalbaar zou moeten zijn voor hem als hij daarop zou gaan trainen.

Nou ik vertelde hem dat ik daar niet zo in geloof. Maar goed, we liepen gezellig verder en ik maakte er een 10 km van want 30 minuten is echt weinig en bovendien het is heerlijk weer. Na 7 km denk Kev ineens het licht te hebben gezien en versnelt na pakweg 4.25 de km. Ik laat hem gaan maar niet veel later ga ik toch aanpikken. Bij laatste km dacht ik, kom maar op Kev we gaan nog een keer versnellen en loop de laatste km in 4 minuten. Ik hoorde een hoop gehijg achter mij maar hij hield stand, na 10 km was hij moe maar voldaan.

Kev heeft na deze trip samen ineens een berg meer respect gekregen voor zijn vader maar ook ik moest wel toegeven dat hij geweldig liep. De twee dagen erna had hij best stijve kuiten.

En ik liep donderdag mijn interval, 5 x 1000 in 4.00 de km, ze gingen geweldig en na iets meer dan 10 km is ook deze training afgrond.

Op vrijdag stond er weer een sportmassage bij Met handen en voeten, Marleen heeft weer vele knopen onderhanden genomen en zelfs mijn teennagels zijn marathon proof. Na bijna 2 uur kwam ik weer van tafel voelde echt wel dat er iets gedaan was. Marleen bedankt wederom.

Zaterdag een 10 km rondje en vandaag stond er een 18 km in marathon tempo op het spel. Gisteren vierde Tessa haar verjaardag dus werden er wat meer biertjes gedronken dan normaal. Maar rond de middag vandaag voelde ik me wel oke voor deze training.

In een mooi tempo liep in wederom door de polders en ging via de Donkse Laagten kwam ik na 9 km op mijn keerpunt. Maar net iets daarvoor heb ik een nieuw natuurmoment meegemaakt.

Net voor mij schrok een Haas zich rot en maakte een sprong van 1,5 meter het water in en zwom zo naar de overkant en koos het hazen pad, geweldig gezicht om te zien.

Na 18 km kwam ik weer in het dorp en had heerlijk getraind, wat een prachtig weer om te trainen

Mooie RoPaRun Actie Team 238

Na afgelopen zondag zijn er een viertal trainingen geweest. Drie daarvan hadden een lengte van 10 km dus niet echt schokkend.

Een ervan was een interval, dit keer de leuke piramide training. In deze training is geprobeerd om rond de 4 minuten de km te gaan en dat is gelukt. De andere 2 trainingen waren gewoon iets te snelle marathon tempo’s.

Vandaag hebben vele deelnemers aan de Rotterdam marathon hun langste duurloop de 30 tot 35 kmters. Ik had de mijn vorige week al gedaan dus ik ging voor een 25 km training.

Toen ik uit bed kwam waren de daken wit dus kleding keuze was eenvoudig, lang dus. Tegen acht uur vertrok ik en al het groen was voorzien van mooi fonkelend ijskristal en de zon was inmiddels al gaan schijnen.

Dus het ijskristal zou weldra weer verdwijnen en de groene deken kwam tevoorschijn. Na 4 km begon mijn muziek over te slaan, maar de iPhone  is toch echt geen platen speler. Dus even uitgezet en weer aan, verkeerde pincode dus weer even uit en aan en nu wel goed.

De kilometers gingen lekker, ik probeerde rond de 5.10 te lopen en succesvol. Maar na een km of veertien zag ik iemand op zo’n 500 meter voor me lopen die als een rode lap werkte. Ik versnelde iets en na kilometer 18 ging het gas er nog meer op. Steeds kwam ik iets dichter bij en op een gegeven moment moest de loper even stopen en drinken.

Nu  waren de meter gereduceerd tot een 150 meter. Maar nog altijd had de onbekende loper er goed de gang in. Ik hoopte dat ik heb zou passeren voor ik bij de voetstapbrug zou zijn en dit lukte mij. We maakte gezellig een praatje en hij vertelde dat hij mijn website wel eens had bezocht. Hij was in training voor de RopaRun die hij nu voor de 5^de keer ging doen. Al kwebbelend liepen we samen verder tot de ene links en de andere rechtsaf moest. Was leuk om kennis gemaakt te hebben met een loper van team 84 (als ik me niet vergis). Maar na 26.5 km was ik weer tevreden thuis, het was heerlijk loop weer, zonnetje was een welkome gast. Dit was een voorjaarsgevoelmoment.

Nu we het toch over de RoPaRun hebben is er ook nieuws van het RTZN team.

Iedereen een fijne werkweek en het afbouwen naar Rotterdam is begonnen.

Hardlopen blijft heerlijk

Zaterdag was het passief sporten, ben bij Kev wezen kijken want er kon een kampioenschap binnen gehaald worden. Helaas liep dit net iets anders en werd er verloren met 12-9. Maar geen nood want als ze de komende 2 wedstrijden nog winnen zijn ze alsnog kampioen. Ook ben ik op RoPaRun sponsor jacht geweest en we hebben er weer 2 bij.

Over twee wedstrijden staan ze hopelijk weer zo, succes ToPteam

Woning Stoffeerder Cees Den Breejen en Het Rijwielhuis, beide bedankt voor jullie deelname en de bedrijfsnamen staan inmiddels vermeld op de RTZN site. Ook ben ik even langs de Hema Alblasserdam geweest zoals bekend heeft deze franchise Hema vorig jaar ook mee gedaan met de Doe een Wens weblogloop en heeft aangegeven ook iets voor ons RR team te kunnen betekenen. Maar het was er kei druk zo vroeg in de morgen en hierdoor heb ik alleen maar mijn map afgegeven en kom er later deze week op terug.

Zondag stond er een lange duurloop op schema, ik wilde een ruime dertiger lopen. Dus weer eens ouderwets vroeg uit bed en keek naar buiten en zag dat er veel wind stond en druppels met bakken naar beneden kwamen vallen. Maar je bent een hardloper of je bent het niet. Dus ging ik opstap en niet naar Veghel, niet naar het strand, niet in de bossen of bij de meren of plassen, nee gewoon weer hier de polder in.

Qua weerbeeld leek het net alsof ik de marathon van Berlijn liep, het regende en het is ook geen moment droog geweest. Ik had me voorgenomen om vandaag rustig aan te doen. En heb woord gehouden want liep de kmters gemiddeld in 5.17. En heb ondanks de regen liep het als een trein.

Iets anders, zolang ik al hardloop doe ik een ding niet tijdens het lopen en dat is eten, vandaag merkte ik bij thuiskomst dat ik best wel trek had gekregen. Wie kan mij aangeven welke gels goed te verteren zijn (geen banaan smaak)?

Dinsdag interval dag. Deze dag was het weer heerlijk tekeer gaan, een 15 km ronde met daarin 14 x 400 meter in een leuk tempo voor mij. Het was wederom een grauwe dag en de zonnestralen zijn nog ver te zoeken.

Maar aan wind geen tekort, was bijna winters gekleed, wanten aan en muts op. Maar de training ging erggggg lekker, in begin had ik vele 400tjes wind tegen en was het aan ploegen maar toen ik de laatste 6 deed gingen ze super, daarna het laatste 15 minuten in marathon tempo. Tevredenheid. Nog meer tevredenheid, ook vandaag heb ik weer een sponsor voor mijn RoPaRun avontuur, dit maal is het Heart for Cars, ook dit bedrijf is al jaren een trouwe sponsor, Maurice ook jij natuurlijk bedankt.

De dag van vandaag, als je binnen was had je echt het gevoel mmmmm heerlijk het is lente. Maar buiten in hardloopkleding was dat gevoel best snel verdwenen.

Even op pad geweest voor 10 km in marathon tempo, tja lijkt gewoon te gaan worden maar wilde iets langzamer maar benen lopen gewoon heerlijk op dit tempo dus volhouden maar.

Car Wrappen, ken je niet hé

Op vrijdag heb ik de interval piramide training gedaan. De omstandigheden waren allerminst gunstig want het regende pijpenstelen en het stormde ook licht, maar het weerhield mij niet om karakter te tonen.

Ik wilde de tempo’s rond de 4:05 lopen en dat ging goed en had aan het einde van de rit toch iets meer dan 10 km op de Garmin staan.

Zondag stond er weer eens een zwerfloop, stond in eerste instantie buiten om de polders weer eens in te duiken tot ik plots het idee kreeg om weer eens de bruggenloop te gaan doen. Dus even naar binnen om wat geld mee te nemen voor de overtocht in Krimpen a/d Lek.

De km gingen allen mooi al heb ik wel een paar korte stops gemaakt waaronder de overtocht van Krimpen naar Kinderdijk en dan de laatste 6 km afgemaakt wat een totale afstand van 33 km was.

Om toch een indruk te geven welke doelen de Stichting RoPaRun allemaal steunen geef ik wekelijks een uitleg van een doel die zij ondersteunen en waar team 238 zo hard hun best voor doet om een mooie donatie te genereren.

Vandaag is dat Verpleeghuis De Blauwe Hoeve in Hulst. Zij krijgen een bijdrage voor een anti-decubitus matras voor de palliatieve afdeling.

Anti Decubitus matrassen (antidecubitusmatras) zijn dus matrassen tegen doorliggen. Bij langdurige bedrust kunnen zogenaamde doorligplekken ontstaan. Decubitus is dus een ernstige beschadiging van de huid door permanente druk, en verminderde doorbloeding in een bepaald huidgebied.

Palliatieve zorg is zorg die gericht is op palliatie, dat wil zeggen verzachting of verlichting. Palliatieve zorg is dus meestal van toepassing als genezing niet (meer) mogelijk is. Dus deze matrassen zijn dus van groot belang voor pijnbestrijding.

Afgelopen zaterdag ben ik even bij LV belettering geweest, ik had gelezen dat hij een auto aan het wrappen was. En dat wilde ik wel even zien hoe dat in zijn werk ging. Nou het was best leerzaam en kijk hier voor verdere uitleg.

Ook even gevraagd of hij mijn kleding sponsor activiteiten in 2011 voortzet en zijn antwoord was heel positief, Louis bedankt wederom. En wat betreft Bleu Monday, kom op zeg.

Vechten tegen de natuur elementen.

Maandag was het zover, mijn eerste spinning les. Toen ik bij Club You aankwam was Rob er al en niet veel later waren Wim en Ellen ook van de partij 3 hele bekende voor mij. Maar uiteindelijk kon ik er vele die zich helemaal stuk fietste tijdens de les. Spinnen vind ik echt gaaf, ik vind het vergelijkbaar met een interval training en ook je hartslag stijgt tot boven de 160 slagen met alle gemak.

Na een uur stapte ik voldaan van mijn bike af om na het douchen nog naar een vergadering van Back to Vinyl te gaan om de laatste puntjes op de i te zetten.

Gisteren was Kevin jarig die al weer 19 is, geen training dus vandaag moest het er echt van komen. Storm of geen storm, regen of geen regen nee gewoon trainen.

Dus iets na 17.00 uur startte ik met een bikkel training, het gevecht tegen de natuurlijke elementen. Wilde in eerste instantie 15 km doen maar door de storm veranderd in bikkeltraining. De eerste kilometer begon ik relax, even warm lopen maar daarna gingen de volgende 4 gingen onder de 5 minuten en km 6 t/m 9 waren met flinke tegenwind toch goed voor 5.15 gemiddeld en de laatste km was weer onder de 5 minuten. Tijdens de eerste 5 regende het maar daarna werd het droog. Dus was in net iets meer dan 50 minuten thuis en ben dik tevreden. Tijdens de training kwam ik geen enkele malloot tegen in hardloop outfit, tja geef ze eens ongelijk. Maar de echte loper gaat door weer en wind.

Diverse bloggers hielden mijn training schema nauwlettend in de gaten en bespeurde dat mijn trainingen verdomd veel op een marathon schema leek. Nou zij hadden gelijk want op 27 november ga ik er weer een proberen te volbrengen. Dit maal de Zuider Zee Marathon. Mijn 3^de dit jaar en tevens ook de laatste. Doelstelling? Yep tevreden over de eindstreep komen ga geen tijd invullen maar ga wel mijn uiterste best doen om een mooie tijd neer te zetten.

Planning voor komend weekend 1 uur indoor hardlopen tijdens Back to Vinyl en zondag nog een leuke training.

Toen en Nu erg Leuk!!

Zo het weekend zit er weer op, en er is alweer getraind. Maar even terug naar vorige week. Donderdag wilde ik een 15 km gaan lopen maar was te laat thuis dus improviseren.

Vrijdag morgen om iets over 5 drukte ik mijn Garmin in voor een 15 km loop. De eerste 10km liep ik ongeveer 5.35 en de laatste 5km in 5.10 en geen centje pijn.

De reden dat ik zo vroeg was gaan lopen kwam doordat ik in de avond een school reünie had van de basis school klas 5. We hadden een klas met 41 kinderen in die tijd en ze zijn nog allemaal in leven dus dat is erg mooi.

Paulina en Erie waren degene die de organisatie op zich hadden genomen en het was onwijs gaaf om ongeveer 25 personen weer te zien met een paar rimpels erbij inmiddels. De twee dames hadden ook een interview gehouden bij meester Kuit die onze leraar was in dat jaar. Ook een heerlijk chinees buffet was er besteld en een dosis gezelligheid met vele waarmee ik toch een 5 jaar bij in de klas heb gezeten. Moet eerlijk zijn dat ik diverse dames toch echt niet meer kon herinneren. De party was rond middernacht ten einde en kan niets anders vertellen dat het zeer geslaagd was. Paulina en Erie ook via deze weg bedankt voor het lachen en de goeie organisatie.

Zondagmorgen om 05.40 wintertijd stond ik alweer naast mijn bed om een 30ger te gaan volbrengen. Dat was het doel voor de zondag morgen. Alles klaar gemaakt, bakkie op en om 6.15 naar buiten. Drie stappen buiten en het begon te regenen. Das minder dacht ik want er stond een dag ervoor dat er 30% kans was op neerslag en waarom nu precies nu. Maar ik laat me niet door de regen naar binnen jagen dus ola op pad.

Na pakweg 9 km begon het te hozen en was heerlijk doorweekt maar ik draaide niet om, nee gewoon door tot 15 km keerpunt. Na de zomerperiode waarin de grote zilver Reiger ergens anders vertoefde zijn ze inmiddels weer ruimschoots te spoten de parmante Reiger maar ook zag ik 3 ooievaars dichtbij elkaar op zoek naar eten. Na 30 km weer heel thuis om in bad te springen en om nog even de ogen dicht te doen.

Vandaag was het tijd voor de interval, wat zou ik doen vandaag, even door interval lijstje en yep 14 x 400 in 4.15 de km lijkt me wel wat.

Nou heb ook deze training goed verteerd en na 1.17 minuten was ik weer in de Da Costastraat. Morgen weer rust, nee op zoek naar sponsoren voor de Back To Vinyl actie.

Van 201, 205, 305, 405 naar 310XT

De voorbereidingen zitten er op en de laatste paar dagen zijn er wat kwebbeltrainingen en even wat shakes verwerken zodat er genoeg koolhydraten verzameld zijn en de beentjes graag willen vertrekken voor de 2 x keer Berlijn mixed marathons.

Ook een nieuwtje op Garmin gebied, ook ik ben sinds enige dagen de trotse bezitter van de 310 XT en ben er echt blij mee. Is een mooi verjaardags kado geworden. Het had wel een reden dat de nieuwe 310XT om mijn pols zit.

Mijn andere Garmin 405 blijft namelijk niet meer dan 2 uur werkzaam wanneer  de GPS in werking is. Maar pleister op de wond is wel dat hij binnen het jaar van de garantie valt. Dus maar even opsturen. Dus uiteindelijk ben ik begonnen met de 201 die ik van mijn collega Peter mocht gebruiken waarna ik de 205 via marktplaats had gekocht van iemand die hem in de US had aangeschaft maar na de eerste update deed niets het meer naar behoren en volgde de 305 die dus eigenlijk de zelfde kuren heeft als de 405.

Donderdagavond bij Handen en Voeten geweest waar Marleen weer haar uiterste best heeft gedaan om mijn spieren optimaal te maken maar ook mijn nagels van mijn tenen zijn weer helemaal uptodate zodat er goeie hoop is dat er geen blaar zal verschijnen onder mijn nagel. Marleen bedankt wederom voor de goede verzorging.

Ook is er de voorbij week weer getraind, maandag was er weer een uitloop training in skeelervorm. Wederom een halve marathon in de zelfde snelheid als vorige week. Er staat niets in Garmin Connect want ik had mijn nieuwe horloge nog niet binnen en de oude was leeg.

Woensdag een mooie piramide interval en  gisteren een rustige 8 km in kwebbeltempo (43:40) waarna de spieren weer helemaal lekker aanvoelde na de massage.

Vandaag nog een 8 km in marathon tempo (40:43) en dan nog 2 kleine trainingen komende week voordat ik vrijdag in alle vroegte afreis naar Deurningen waarna we verder per bus naar Berlijn vertrekken. Voordat ik ga zal ik wel een volle tas samenstellen zodat ik alles bij me heb voor het weekend.

Tot slot vond ik een leuke foto uit de oude doos.

Van Caracas naar Puerto La Cruz

Het moge je gelijk al duidelijk zijn geworden dat ik weer een werkreisje heb gehad en dit keer naar Venezuela. Woensdag morgen 4 uur liep de wekker af om richting Schiphol af te reizen. Het zou een reis worden van 4 dagen

Nou ik heb een leuke indruk gekregen en zeker opvallende dingen gezien. Na ongeveer 19 uur reizen kwam ik aan in het behoorlijk drukkende warmte van Caracas. Daar ik geen werkvisum had kwam ik gewoon als toerist binnen en de onderdelen zou ik overdragen aan mijn collega aldaar. Door de scanner moest ik dus gelijk mijn koffers open maken en verklaren waarom ik speciaal een PC kwam afleveren.

Na het open maken verdween de beambte ut het zicht en bleef ik netjes wachten. Geduld werd op de proefgesteld tot er uiteindelijk een dame (ook douanebeambte) aan mijn vroeg waarop ik wachtte. Antwoord zal duidelijk zijn, zij dus op zoek naar die bewuste collega die daarna met handgebaren mij duidelijk maakte dat het goed was zonder ook maar iets te controleren.

Aan de andere kant stond Yizmik (Saab marine agent van Venezuela) te wachten en daarna op naar de stad zelf om even te gaan eten. Samen met zijn verloofde Jessica heb ik heerlijk genoten van een soort pita broodje met rundvlees en heel veel kaas. Ook een paar biertjes en daarna op naar mijn nacht verblijf Hotel Montana. Bij dit hotel heb ik snel mijn bed opgezocht want we zouden s,morgens naar Puerto La Cruz rijden om ons bootje te bezoeken een kleine 300 km rijden.

De weg hierheen is veelal 2 rijbanen en ook zitten er vele gaten in. De auto blijft op slot dit voor de veiligheid,  ook worden er vaak controles uitgevoerd door de politie. Voor de controle zette Yizmik zijn baseball pet af en ik mijn zonnebril, dit om maar geen aanleiding te geven om staande gehouden te worden. De weg richting Barcelona was ergens afgesloten en dat zorgde voor 1 uur vertraging waardoor wij na ruim 6 uur arriveerde in Puerto La Cruz.

Daar gingen we met een lounge bootje naar ons bootje die op ongeveer 1,5 uur varen lag. Aan boord aangekomen gingen de werkzaamheden super al hadden we nog wel 5 uurtjes werk verzet. Hup weer terug naar een appartement in deze stad om de volgende morgen te gaan lopen. Dit liep anders, bij het ontwaken een behoorlijke hoofdpijn en beste buikkramp. Helaas niet lopen en nog even van mijn rust genoten. De huizen zijn hier allemaal voorzien van tralies bij zowel de ramen als de voordeur die veelal van staal zijn.

10 uur in de morgen weer terug naar Caracas , vertrektijd 17.00 uur. Ontbijt even onderweg gestopt en ook gelijk even getankt. Tanken doe je hier echt met plezier want voor 4 Bolivar tank je hier ruim 40 liter loodvrij. En 4 Bolivar is bijna gelijk aan 1 Dollar.  En voor dat geld staat er ook nog iemand die je auto vol gooit, zeg maar nice price.

Na ongeveer 6 uur kwamen we weer aan bij Airport Caracas kwamen de volgende verrassingen. Iemand help jou even de weg te wijzen naar de incheck ballie waarna een militair mijn aanspreek waar de reis heen gaat. Vertel het netjes en ik word verzocht mee te gaan voor controle want ja Amsterdam als eindbestemming!!! Bagage gecontroleerd hier en daar wat vingerafdrukken zetten daarna lopen ik en iemand (jou helper) en de militair richting de incheck balie. Yizmik was er inmiddels ook al want hij had eerst zijn auto even geparkeerd. Maar hij belde waar ik was, en we stonden enkele meters bij elkaar vandaan. Hij sprak de militair in vloeiend Spaans toe waarna ik kon gaan inchecken, althans dat was de bedoeling.

Volgende probleem, je moest hier dus 4 uur voor vertrek aanwezig zijn en tot 3 uur kon ik inchecken. Maar door de controle was dit niet meer mogelijk. “Mijn helper”was ook nog in de buurt en haalde de militair even op die gelukkig regelde dat ik toch kon inchecken bij de business class. Na het inchecken mocht ik om onduidelijke reden nog wel even een belasting betalen en “mijn helper”wilde ook een degelijke vergoeding voor zijn hulp. Dankzij Yizmik bleef de schade beperkt al kost dit alles zo 100 euries.

Kort samengevat, ook deze werkreis was er een die veel indruk heeft gemaakt. Prachtige groene natuur gebieden met vele bergen. Weer een punaise kwijt voor een land waar ik nog niet ben geweest.

Morgen maar weer een lopen. Btw, voor ik weg ging had ik nog wel een interval gedaan met daarin 6 x 1000 meter in 4.20 de km. Was echt baggerweer maar resultaat was super goed. Helaas zal ik morgen niet aanwezig zijn bij Jacq maar wens wel haar en alle deelnemers heel veel plezier.

Nog wat WK nieuws in augustus

Zo het werk is weer hervat en de trainingen gaan gewoon lekker door.

Dinsdag was daar weer de piramide interval maar ik was niet echt heel vroeg. Tes was werken en Kev at ook niet thuis dus werd er een Chinese maaltijd bedacht die je gewoon lekker kan afhalen. Maar oke eerst de interval gedaan en wilde de piramide in 4.10 de km tempo aanhouden met 200 meter rustig aan tussendoor. De eerste sessie ging goed en de bij tweede had ik de wind in de rug en ging nog makkelijker. Nou mag ik niet overdrijven want makkelijk is een interval nooit. Maar na 9.5 km was ik thuis, even uitzweten, douchje en snel naar de chinees gereden om daarna even heerlijk te eten.

Gisteren een rustdag maar vandaag wilde ik toch graag weer gaan trainen. Op mijn schema stond een 14 km loop in marathon tempo, dus geprobeerd om dit te doen. De eerste 4 km is altijd even inkomen maar daarna ging die weer lekker. Na 8 km kreeg ik de wind tegen en krijg dan ook veel meer zuurstof. Ik probeer de snelheid constant te houden maar dat lukt niet helemaal wat uiteindelijk ga ik te snel. Voor een overzicht klik hier

Iets heel anders, jullie weten allemaal mijn zwak voor de Doe een Wens stichting en ben al jaren trots dit doel te mogen steunen. Maar er staat weer een mooie actie op schema. Ik hou onwijs veel van de muziek uit de jaren 80tig en laat dit nu net een mooie combinatie gaan worden!!!

In november is er weer een Back To Vinyl avond en samen met dit team gaan wij deze avond de Doe een Wens onder de aandacht brengen. En natuurlijk ook een leuke donatie maken. Hoe de invulling gaat worden staat nog niet vast, maar vind leuk dat we dit gaan doen samen met het Back To Vinyl Team.

Jullie weten waarom ik dit doel steun en hier een klein stukje van een wens die tijdens het afgelopen WK is volbracht. Donderdag 17 juni 2010 was het zover; ’s Ochtends om 06.45 uur stopte de luxe taxibus voor het huis van Rogier. De familie werd uitgezwaaid door vrienden en buren. Op Schiphol aangekomen wachtte een “airport-caddy” de familie op en hij leidde het gezelschap langs alle rijen passagiers heen. Rogier vond het wel heel apart en gaaf dat hij niet in die rijen hoefde te wachten en zo door kon lopen. Lees meer

Mochten jullie niet geweten hebben waarom mijn liefde bij de Doe een Wens lig dan weten jullie het nu wel na het mooie verhaal van Rogier. De voorbereidingen voor Berlijn gaan goed en heb er plezier in.