Brrrrrrrr het wordt fris!!

Weer een week overview, het gaat weer lekker met lopen waarmee ik dus de fiets weer even aan de kant heb gezet.

Maandag een rustdag maar daar in tegen was dinsdag een echte buffel trainingsdag voor mij. Weer eens een interval en dit keer 14 x 400 meter. Er stond een kei harde wind en koos er voor om in de open vlakte 7 keer heen en weer te lopen. Eerst 400 tegenwind en 200 meter uitlopen en daarna weer omkeren om met wind in de rug mijn taak uit te voeren en dit ging best goed.

Woensdag was het echt miezerig buiten maar het weerhield me niet om even op pad te gaan, lukte prima al was ik toen ik thuis kwam doorweekt en kon ik de schoenen vullen met oud papier.

Donderdag was het tegenovergesteld qua weerbeeld en heb lekker gelopen. Planning was om vrijdag er 15 te pakken maar dat ging niet door. In de avond een smsje met de mededeling dat er een bootje in Barcelona aan zat te komen.En ja, vrijdag in de namiddag richting Barcelona en om 20.00 uur naar het hotel om daar mijn koffer te droppen en even op stap te gaan. Ik zat in het centrum van Barcelona dus op naar de Ramblas. Zelfs rond het tijdstip dat ik er kwam was het nog erg druk en waren er zelfs nog levende stambeelden te vinden en andere straat artiesten.

Na de wandel op een terrasje neergestreken en even lekker gegeten. De volgende morgen naar het bootje en om 13.15 vertrok ik alweer naar Nederland. Was leuk om er weer even te zijn geweest.Dan gisteren, al vroeg werd ik wakker en wilde een lange duurloop gaan doen. Sportkleding lag al klaar, kort en kort met lange sokken. En zo ging ik naar buiten en merkte dat het best fris was brrrrrrrr. Maar met de gedachte dat het mooi weer zou worden vond ik het wel goed zo.

Maar na 500 meter hoorde ik toch een raar geluid, een jonge dame stond haar auto ruiten te krabben. Het was dus echt fris, en dat heb ik gemerkt.Mijn vingers vonden het allerminst fijn en ik kon met goed fatsoen niet in mijn drank flesjes knijpen en ook veelvuldig even een plasstop moeten maken. Maar nadat de zon achter de horizon vandaan kroop en de maan zich weer verstopte kregen de vingers weer gevoel.

Heerlijk met de zon in mijn rug liep ik de laatste 12 km om uiteindelijk iets meer dan 150 minuten onderweg geweest te zijn. Dit was weer eens een ouderwetse trainingsweek.

Na thuiskomst de Marathon van Amsterdam gekeken maar wat een non publieke belangstelling is het daar toch. Doe mij maar gewoon de Rotterdam Marathon, daar is het altijd een feest met publiek.

De Etna toch telkens,

Afgelopen week kwam er een job in de lucht voor Sicilië. Nu ben ik daar al drie keer eerder geweest maar vind het daar best lekker warm.

Dus zou ik weldra afreizen naar dit eiland in de middellandse zee, maar net als de laatste keer kon de Etna roet in het eten gooien of anders gezegd roet in het vliegtuig motoren gooien.

Dus was er even stress, maar het vliegveld werd al weer snel geopend en kon de reis naar Sicilië toch doorgaan.

Het weer was erg lekker en super rustig op de weg, was gewoon een rit om van te genieten met  blikjes cola in de koelbox va, hel leek wel vakantie. Maar helaas er moest gewerkt gaan worden.

Op Sicilië was het ook erg zomers, met 33 graden geen reden tot klagen, of toch wel?

Maandag het bootje bezocht en rond de middag al klaar dus terug in het hotel aangekomen was het al echt heerlijk warm. Wilde wel even een stuk gaan wandelen, even naar het strand maar voor ik ging eerst even een biertje gevat op het terras.

Op naar het strand daarna, maar geen strand gezien en anderhalf uur gewandeld en weer neergestreken en genoten van het zonnetje, biertje en water.

Ik wilde namelijk ook nog even gaan hardlopen en rond zes uur in de avond weg gegaan. Had een route uitgestippeld die uiteindelijk niks was. Maar na bijna 10 km weer terug bij het hotel, even douchen, eten en jawel daarna weer op het terras geploft.Dinsdag weer terug in kikkerland waar het ook deze dag weer mooi weer was geweest maar dit zou snel veranderen.

Het vliegtuig stond mooi op tijd aan de grond  en mijn koffer was er ook snel, door stagnatie op de terugweg naar huis was het toch redelijk laat voor ik thuis was en de zonnige periode waren ten einde maar het waren leuke dagen geweest tijdens deze werkvakantie.

Op woensdag was het weer eens interval  tijd, ik voel dat mijn lijf weer goed is herstelt dus moet het maar weer eens. Ga voor 6 x 1000 meter in 4.15 de km. Het ging prima met uitzondering van km 2, hier stond een straffe tegenwind en ook viel er een flinke bui op mijn hoofd. Maar het intervallen ging uitstekend en ben zeer tevreden, dus daarna rustig uitlopen

Maar plots zie ik iets zwarts/bruin over het fietspad rennen. Het was een Hermelijn met waarschijnlijk een muis in zijn bek. Het liep naar de rand van de sloot en bleef daar mooi even staan kijken naar wat ik zou doen. Nou plaatjes schieten dus.

Vandaag zo op zondagmorgen weer eens een lange duurloop van 21 km, nadat ik de eerste 3 km in een 5.25 gemiddeld liep ging daarna het tempo mooi omhoog in een gemiddeld tempo van 5.05 de km, dus zeer tevreden.

Een tocht vol slakken

Vorige week stond er sinds een tijd weer een 21ger door de polder op het programma. Het had in die nacht ook wat geregend en wanneer ik richting Nieuw Lekkerland loop kom ik vele grote naaktslakken tegen.

Deze naakt slakken zijn echte kamikaze slakken. Kamikaze slakken zul je denken nou ik zal het eens uitleggen.

Naaktslakken trekken over het natte asfalt heen en worden vervolgen overreden door een fietser, of bromfietser of platgestampt door een hardloper.

Niet door mij overigens hoor, nee ik vind het zo goor om er op te gaan staan dat ik bij de gedachte al gruwel.  Nee ik slalom en zigzag mij een baan door de vele slakken die in een slakkengang een oversteek maken.

Maar slakken zijn niet alleen langzaam maar zoeken de doden slakken ook nog eens op en doen dan gewoon aan kannibalisme.

In een groepje peuzelen de overblijfselen van een mede slak op om vervolgens ook weer aangereden of platgestampt te worden door die fietser of hardloper zo wordt het daar een regelrechte slagveld van naaktslakken.

Maar mijn schoenen bleven ook dit maal schoon en zo liep een nette 21 km door de polders al was mijn bpm toch nog redelijk hoog.

Omdat ik de trainingen weer gewoon wil oppakken stond ook weer  een Interval training op stapel, op woensdag een piramide loop in 4 minuut de km. Das snel zat voor mij en kon dit goed behappen. Het liep heerlijk en ik probeer mijn rust tussendoor wat ruimer te nemen. Lukte prima en de 4 minuut de km werd netjes gehaald.

Vrijdag de 15 km ronde gepakt, niet te snel maar rond de 5.15 de km en schoot na een km of 3 een plaatje van deze paarden toen er plots een auto naast mij stopte met daarin Jacqueline uit ons RoPaRun daarin, even een kort praatje en daarna weer door.

Zo dus dat waren weer eens normale kilometers voor een week, zeker niet teveel maar wel weer goed begonnen, target nee nog even niet.

Een PR met dubbel gevoel

Een sportieve week achter de rug. In het Paasweekend werd er met uitzondering van zaterdag gewoon lekker gesport. Op de zondag liep ik weer een mooie duurloop van 24 km door de polders van de Alblasserwaard.

Rond te klok van 9 uur vertrokken richting Nieuw Lekkerland en via de Elzen weg en Oude Tientweg naar Streefkerk. Onderweg kwam ik tijdens deze duurloop mooie natuurmomenten tegen. Een eend met kleintjes en een karper die zich in alle rust relax door het water bewoog. Bij de Zijdebrug waren diverse ganzen gezinnen een poging aan het doen om onder deze brug door te zwemmen maar ze zijn erg bang en voorzichtig met hun kroost.

Op 2^de PaasHaasdag stonden er pannenkoeken op het menu, en ik zou ze gaan bakken. Maar een paaruur eerder had ik lekker bakkend in de zon bedacht dat ik wel eens een skeeler tochtje kon gaan maken.

Na het bakken en verorberen van de pannenkoeken ben ik op stap gegaan. Er stond veel wind en soms was het best ploeteren. Maar met wind in de rug haalde ik zelfs één km met een gemiddelde snelheid van 26 km p/u. Dus ben het niet verleerd na Berlijn.

Dinsdag heb ik een 10 km gelopen in marathon tempo en dan de woensdag de laatste training voor de wedstrijd, dit werd een interval op advies. Niet te lang dus gekozen voor de piramide val. Ging prima en elke versnelling ging binnen de 4.00 de km.

En dan gisteren, zoals het blogje al doet vermoeden is er iets gevoelsmatig. Maar beginnen vooraf aan, 04.45 gaat de wekker af en al snel daarna stap ik opgefrist de auto in naar H.I Ambacht voor de 10 km Breakfastrun. Bij binnen komst rond 5.20 was het al redelijk druk, en dan eerst mijn start nummer ophalen. Ik krijg dan nummer 11 aangereikt. Mijn eerste gedachte is “dat start nummer heb ik meer gehad maar waar?”.

Ineens zie ik de gebroeders Lodder lopen en dat is altijd weer een leuk weerzien met Piet en Henk. Met deze twee kanjers heb ik samen met vele andere een hoop plezier in Berlijn gehad. Oke omkleden en daarna even warme lopen met Piet samen. Iets voor 6 uur stond ik redelijk vooraan in het startvak, de plaatsvervangende Lee Towers was in een verreiker gestapt en na You never walk allone gaf de burgervader het startschot.

Ik ging behoudend van start want ik wilde proberen een constante snelheid te houden en niet in km 1 al mijn kruit verschieten. Al snel liep ik samen met Gerard Verweer (Energie) en Cor Hamels. Met ze drieën bleven we netjes rond de 4.10 de km lopen en werd er goed samengewerkt. Maar na 5.5 km viel Gerard iets terug en liep ik samen met Cor verder maar na 7 km staat er een stevige wind en moet helaas lossen en zie Cor iets weg lopen.

Dit was dan ook mijn slechte km en heb me daarna weer wat hersteld. Loop lekker door en na jawel 9.7 km (Garmin) kom ik over de eindstreep en ben dan net nog even ingehaald door Gerard. Het is een geweldige tijd van 40.34 netto. Maar nadat ik Henk en Piet sprak en wij onze Garmin tijden vergeleken bleek het dus allemaal rond de 9.7 km te zijn.

Volgens de website zou de route geijkt zijn maar als wij er allemaal 300 meter naast zitten gaat de twijfel toch echt toeslaan. Terwijl vorig jaar de start 150 meter terug lag en dus ook de finish 150 meter verder lag verklaard dus het verschil. Dus vind ik persoonlijk dat ik mijn PR moet bijstellen na mijn gemiddelde km snelheid over 10 km en zou dan een tijd hebben behaald van

 en daarmee komt dan wel een reële tijd tot stand. Dus alsnog een nieuwe PR op de 10 kilometer met een verbetering van 1 minuut en 43 seconde en 31^ste plaats van de 199 deelnemers ben er blij mee op deze manier.

Bij thuiskomst gelijk even op het bord gekeken waar mijn andere startnummer 11 was. Niet te vinden, maar waarom zo bekend,  even het blogarchief in gedoken en hier staat de uitkomst van het mysterie.

Iets meer dan een week

De kriebels beginnen weer te komen, maanden hebben we er weer naar toe geleefd. Maar het aftellen is weer begonnen.

Er is deze week toch nog een 3 keer getraind waarvan de piramide interval weer de leukste was, de snelheid groeit nog altijd naarmate ik ouder word. De top is nog niet bereikt blijkt wel.

Vandaag komen mijn nieuwe schoenen aan bod, nadat ik tijdens de Zuider Zee Marathon voor het eerst op Nike Zoom Vomero +4 had gelopen was ik erg blij dat er geen bloedblaar of andere ongemak had opgelopen. Dus Nike werd voor het eerst mijn hardloopsloffen

Plots kwam er de Nike Lunar Eclipse+ voor mijn voeten en sindsdien heb ik ze ook maar aangetrokken en ze zitten super. Het gewicht is een stuk lichter en ik loop er heerlijk op.

Sinds er een Leon wel of was het nu Leonie in blogger/Twitter  wereld is zijn de gesprekstoffen over Nike behoorlijk bevoorrecht geworden. Ik ga er in mee want op 10 April loop ik op de Nike Lunar Eclips+.

Vandaag tijdens mijn uitloop training kwam ik Henk Lodder weer tegen, Henk loop een stuk sneller dus het stuk dat ik met hem meeliep ging eigenlijk te snel voor de uitloop. Henk loopt ook de Rdam marathon, samen hebben we ook Berlijn gedaan vorig jaar. Dus was weer een gezellig weerzien. We gaan ervoor Henk de 10^de!!!!

Nog even een Promo naar mijn vrienden van Back To Vinyl. Op 9 April zal er wederom een top avond zijn in Landvast en kaarten zijn te bestellen. Ik ben er natuurlijk ook weer bij al zal ik me netjes inhouden en op tijd weer naar huis gaan.

Samen met Kevin gelopen, leuk!!

Er waren deze week weer een viertal trainingen. En er waren wel een paar bijzondere bij.

Zoals de eerste op dinsdag, ik mocht uitlopen volgens mijn schema, 30 minuten. Dus Kevin zei “pa ik ga eens mee met jou”. Hij loopt al een tijd te verkondigen dat hij mij er wel uit zou lopen op de 5 km.

Maar ik ga nu niet een wedstrijd ervan maken dus besluit om op 5.00 de km te gaan. Al kwebbelend vertelde Kev dat een 10 km in ongeveer 30 minuten toch wel haalbaar zou moeten zijn voor hem als hij daarop zou gaan trainen.

Nou ik vertelde hem dat ik daar niet zo in geloof. Maar goed, we liepen gezellig verder en ik maakte er een 10 km van want 30 minuten is echt weinig en bovendien het is heerlijk weer. Na 7 km denk Kev ineens het licht te hebben gezien en versnelt na pakweg 4.25 de km. Ik laat hem gaan maar niet veel later ga ik toch aanpikken. Bij laatste km dacht ik, kom maar op Kev we gaan nog een keer versnellen en loop de laatste km in 4 minuten. Ik hoorde een hoop gehijg achter mij maar hij hield stand, na 10 km was hij moe maar voldaan.

Kev heeft na deze trip samen ineens een berg meer respect gekregen voor zijn vader maar ook ik moest wel toegeven dat hij geweldig liep. De twee dagen erna had hij best stijve kuiten.

En ik liep donderdag mijn interval, 5 x 1000 in 4.00 de km, ze gingen geweldig en na iets meer dan 10 km is ook deze training afgrond.

Op vrijdag stond er weer een sportmassage bij Met handen en voeten, Marleen heeft weer vele knopen onderhanden genomen en zelfs mijn teennagels zijn marathon proof. Na bijna 2 uur kwam ik weer van tafel voelde echt wel dat er iets gedaan was. Marleen bedankt wederom.

Zaterdag een 10 km rondje en vandaag stond er een 18 km in marathon tempo op het spel. Gisteren vierde Tessa haar verjaardag dus werden er wat meer biertjes gedronken dan normaal. Maar rond de middag vandaag voelde ik me wel oke voor deze training.

In een mooi tempo liep in wederom door de polders en ging via de Donkse Laagten kwam ik na 9 km op mijn keerpunt. Maar net iets daarvoor heb ik een nieuw natuurmoment meegemaakt.

Net voor mij schrok een Haas zich rot en maakte een sprong van 1,5 meter het water in en zwom zo naar de overkant en koos het hazen pad, geweldig gezicht om te zien.

Na 18 km kwam ik weer in het dorp en had heerlijk getraind, wat een prachtig weer om te trainen

Mooie RoPaRun Actie Team 238

Na afgelopen zondag zijn er een viertal trainingen geweest. Drie daarvan hadden een lengte van 10 km dus niet echt schokkend.

Een ervan was een interval, dit keer de leuke piramide training. In deze training is geprobeerd om rond de 4 minuten de km te gaan en dat is gelukt. De andere 2 trainingen waren gewoon iets te snelle marathon tempo’s.

Vandaag hebben vele deelnemers aan de Rotterdam marathon hun langste duurloop de 30 tot 35 kmters. Ik had de mijn vorige week al gedaan dus ik ging voor een 25 km training.

Toen ik uit bed kwam waren de daken wit dus kleding keuze was eenvoudig, lang dus. Tegen acht uur vertrok ik en al het groen was voorzien van mooi fonkelend ijskristal en de zon was inmiddels al gaan schijnen.

Dus het ijskristal zou weldra weer verdwijnen en de groene deken kwam tevoorschijn. Na 4 km begon mijn muziek over te slaan, maar de iPhone  is toch echt geen platen speler. Dus even uitgezet en weer aan, verkeerde pincode dus weer even uit en aan en nu wel goed.

De kilometers gingen lekker, ik probeerde rond de 5.10 te lopen en succesvol. Maar na een km of veertien zag ik iemand op zo’n 500 meter voor me lopen die als een rode lap werkte. Ik versnelde iets en na kilometer 18 ging het gas er nog meer op. Steeds kwam ik iets dichter bij en op een gegeven moment moest de loper even stopen en drinken.

Nu  waren de meter gereduceerd tot een 150 meter. Maar nog altijd had de onbekende loper er goed de gang in. Ik hoopte dat ik heb zou passeren voor ik bij de voetstapbrug zou zijn en dit lukte mij. We maakte gezellig een praatje en hij vertelde dat hij mijn website wel eens had bezocht. Hij was in training voor de RopaRun die hij nu voor de 5^de keer ging doen. Al kwebbelend liepen we samen verder tot de ene links en de andere rechtsaf moest. Was leuk om kennis gemaakt te hebben met een loper van team 84 (als ik me niet vergis). Maar na 26.5 km was ik weer tevreden thuis, het was heerlijk loop weer, zonnetje was een welkome gast. Dit was een voorjaarsgevoelmoment.

Nu we het toch over de RoPaRun hebben is er ook nieuws van het RTZN team.

Iedereen een fijne werkweek en het afbouwen naar Rotterdam is begonnen.